Wat staat er in de Bijbel over Jezus?

Het licht van de wereld – Jezus verklaarde ook: ‘Ik ben het licht der wereld; wie Mij volgt zal nimmer in de duisternis wandelen’ (Johannes 8:12). Jezus heeft ook gezegd: ‘Ik ben de weg en de waarheid en het leven’ (Johannes 14:6). Hij is de weg en Hij is het licht, want zijn leringen verlichten ons pad in het sterfelijk leven en wijzen ons de weg terug naar de Vader.

Wat is het belangrijkste boek van het christendom?

Bijbel Het heilige boek van de christenen is de Bijbel. Christenen geloven dat in de Bijbel Gods leer staat, die hen door het leven moet leiden. De Bijbel begint met het ontstaan van de wereld en eindigt met een voorspelling voor de toekomst. Ook al ziet de Bijbel er als één boek uit, de Bijbel is eigenlijk een verzameling van 66 boeken die door verschillende mensen en in verschillende tijden zijn geschreven.

Wie is Jezus boek?

Wie Is Jezus, Michael Green Door drukte kan de bezorging van je pakketje en de reactie van de klantenservice of partner langer duren. Bekijk je track & trace voor de laatste status van je bestelling.​ Iedereen kent de naam van Jezus, al is het voor sommige mensen alleen maar een vloek. De vele clichés die over hem bestaan, maken het lastig om een helder zicht op Jezus te krijgen.Misschien ken jij Jezus alleen van horen zeggen. Dit boek wil je helpen om hem echt te leren kennen.De auteur van ‘Wie is Jezus’ gaat in op vragen die de kern raken.

• • Toegankelijk
  • Praktisch toepasbaar
  • Heldere boodschap

  Leer jezus kennen. Hij is de redder voor onze leven hierna!

De prijs van dit product is 7 euro en 99 cent. Uiterlijk 7 juli in huis Levertijd We doen er alles aan om dit artikel op tijd te bezorgen. Het is echter in een enkel geval mogelijk dat door omstandigheden de bezorging vertraagd is. Bezorgopties We bieden verschillende opties aan voor het bezorgen of ophalen van je bestelling.

• Gratis verzending door bol.com vanaf 20 euro
• Ophalen bij een bol.com afhaalpunt mogelijk
• 30 dagen bedenktijd en gratis retourneren
• Dag en nacht klantenservice

,”userInfo”:,”productInfo”:,”brick”:”10000926″,”chunk”:”80007266″,”publisher”:”Royal Jongbloed”,”author”:”Michael Green”,”averageReviewRating”:”5.0″,”seriesList”:,”sellerName”:”bol.com”,”uniqueProductAttribute”:”BINDING-Paperback”}]}} },”product”: }}

Waar wil je dit mee vergelijken? Je kan in totaal vijf artikelen kiezen. Er is nog plaats voor andere artikelen. ander artikel.

: Wie Is Jezus, Michael Green

Wat staat er in het Bijbelboek Openbaring?

Openbaring van Johannes De Apokalyps of Openbaring van Johannes is het laatste boek van de Bijbel. Het gaat over de eindtijdelijke strijd tussen het goede en het kwade. De overwinnaar is Christus, voorgesteld als het Lam Gods. De traditie wijst de apostel en evangelist Sint Jan aan als de auteur.

1. Apocalyptiek De Apokalyps of Openbaring van Johannes is een moeilijk boek, omdat het behoort tot een letterkundige soort waarmee de moderne lezer niet vertrouwd is.
2. Het is het enige boek van het Nieuwe Testament dat profetisch is, maar dan in het genre van de apokalyptiek of de openbaringsliteratuur in de speciale zin van het woord.

Deze literatuur kwam in het jodendom van de tweede eeuw voor Christus met het boek Daniël tot ontwikkeling en is ook in het vroege christendom beoefend. De meeste van deze geschriften zijn niet opgenomen in de canon van de Heilige Schrift. Visioenen In het algemeen is apocalyptiek te beschouwen als een voortzetting van de oudtestamentische profetie in een tijd dat men niet meer aan het bestaan van echte profeten geloofde.

• De schrijvers bedienden zich dan ook van schuilnamen en dekten zich met het gezag van grote figuren uit het verleden zoals Mozes, Ezra, en zelfs Henoch en Adam.
• Het is een literatuur voor ingewijden, niet zelden ontstaan in tijden van verdrukking en vervolging zoals het model van het genre, het boek Daniël, en vaak opzettelijk duister en geheimzinnig.

Een geliefkoosd stijlmiddel is het visioen waarvan de zin door een engel wordt vertolkt. Ook wemelen deze boeken van symbolen (getallen, dieren, demonen, sterren enz.) die voor de moderne mens soms niet meer geheel doorzichtig zijn. Bemoediging en vertroosting Ondanks de vaak bizarre vorm is het doel van de schrijvers niet zozeer sensatie als wel bemoediging en vertroosting van de vrome minderheid, die te lijden heeft onder vervolgingen.

De apokalypsen bedoelen vooral de goddelijke geheimen of raadsbesluiten te onthullen aangaande het einde van de tijd en de geschiedenis. Zij zien de actuele nood in het licht van het einde. Zij projecteren de eigen tijd tegen het scherm van de voleinding van alles, die God, de enige Heer van mensheid en geschiedenis, tot stand zal brengen en die reeds verborgen bij Hem aanwezig is.

Christelijke profeten Dat ook de Apokalyps van Johannes tot het apocalyptische genre behoort is duidelijk. Er is echter een dubbel verschil met de meeste andere apokalypsen. Ten eerste is de schrijver zich bewust te behoren tot de vroegchristelijke profeten, en het Charisma van de Profetie ontvangen te hebben.

• Hij noemt zich Johannes en zegt een goddelijke openbaring te hebben gehad tijdens zijn verblijf op het eiland Patmos.
• Hij voelt zich evenals de profeten van het Oude Testament door God geroepen en spreekt met eigen gezag tot de met name genoemde gemeenten van Asia.
• Het is dan ook in de tweede plaats waarschijnlijk dat de oud-kerkelijke overlevering terecht meent dat de naam Johannes geen pseudoniem is.

Hiermee stemt overeen dat de Apokalyps ook trekken vertoont van het genre van de briefliteratuur, en dat niet alleen omdat zij de zeven brieven aan de zeven gemeenten bevat, maar ook omdat zij na de apokalyptische inleidingsverzen een echt briefopschrift heeft en eindigt met de hierbij aansluitende gebruikelijke slotwens.

Niettemin overheerst het apokalyptisch karakter sterk, ook in de eerste hoofdstukken. Apostel en evangelist Johannes Traditioneel wordt de auteur vereenzelvigd met de apostel Johannes, die ook het evangelie en de drie Johannesbrieven geschreven zou hebben. De oudste overlevering is op dit punt opvallend sterk.

Later zijn er, hoofdzakelijk in het christelijke Oosten, twijfels gerezen aangaande de apostolische oorsprong van dit boek, vooral naar aanleiding van het misbruik dat sommige sekten ervan maakten. Het is waarschijnlijk op het einde van de eerste eeuw na Christus ontstaan in de Romeinse provincie Asia (westelijk Klein-Azië).

Datering Eusebius van Caesarea (ca.275-339), de ?vader van de Kerkgeschiedenis?, plaatst in zijn Kroniek de verbanning van Johannes, die hij overigens onderscheiden acht van de apostel, in het veertiende jaar van keizer Domitianus (94-95), en zijn terugkeer onder keizer Nerva (96-98). Het is echter mogelijk dat het geschrift ook stukken bevat van oudere datum.

De meeste moderne exegeten achten de schrijver van Apokalyps onderscheiden van de schrijver van het evangelie en/of de brieven van Johannes, onder andere op taalkundige en stilistische gronden en wegens grote verschillen in mentaliteit en theologische ideeën (al zijn er wat dit laatste betreft ook punten van overeenkomst te signaleren).

1. Geestelijk verzet De Apokalyps van Johannes is geschreven met de duidelijke bedoeling de gelovigen van Asia, de stedenrijkste provincie van het Rijk en ook het belangrijkste gebied van de toenmalige christenheid, te sterken en aan te sporen tot standvastigheid in de dreigende vervolging.
2. Ook deze apokalyps is een document van geestelijk verzet, een boek van kracht en troost voor de kerk der martelaren.

Reeds had in 64 de uitbarsting onder Nero te Rome plaatsgehad. Antipas, de ?trouwe getuige?, was al ter dood gebracht en onder Domitianus waren tegen sommige christenen strafmaatregelen genomen. Maar de eigenlijke, systematische christenvervolging lag nog in de toekomst.

1. Antichristelijk Rome Johannes heeft de antichristelijke tendentie die school in het Romeinse Rijk met zijn toenemend staatsabsolutisme en zijn vooral in Klein-Azië welig tierende keizercultus, onderkend en de komende, onvermijdelijke strijd van ?Babylon? tegen de Bruid van het Lam voorspeld.
2. Op de wijze van de apokalyptische ziener beschouwt hij dit conflict tussen Rome en de Kerk in zijn diepste wezen en naar zijn uiteindelijke, eschatologische betekenis als het grote conflict tussen God en de antigoddelijke, satanische macht, waarvan de uitslag voor de gelovige niet twijfelachtig kan zijn.

Dit betekent dat wat in de Apokalyps concreet is, eigentijds is en dat de toekomst alleen symbolisch en volgens de conventies van het genre wordt weergegeven. Het betekent ook dat men in dat boek geen concrete voorspellingen mag zoeken omtrent de geschiedenis van de kerk en allerminst chronologische gegevens.

1. Symbolisch In het algemeen moet men de visioenen van de Apokalyps niet letterlijk, maar symbolisch trachten te verstaan.
2. Om hun zin te achterhalen is een gedegen kennis van het Oude Testament, door de schrijver voortdurend met groot meesterschap benut, onontbeerlijk.
3. Beroemde beelden De Apokalyps van Johannes bevat beelden die zeer beroemd zijn geworden.

Voorbeelden: de aanbidding van het Lam Gods; de 144 uitverkorenen voor de troon van God; het verbreken van de zeven zegels; een draak bedreigt de Vrouw, ?bekleed met de zon, met de maan onder haar voeten en een krans van twaalf sterren op haar hoofd; 666, het getal van het Beest; het Laatste Oordeel; het Nieuwe Jeruzalem.

Wie is de Vader van Jezus?

Sleutelwoorden – De auteur van het Matteüsevangelie geeft bij de aanvang van zijn verhaal de lezers al aanwijzingen wie die verkondigde Jezus is: de Christus, zoon van Abraham en zoon van David. – Abraham staat aan de basis van het volk Israël als volk van God.

1. Abraham krijgt de belofte dat God zijn God zal zijn, dat hij een groot volk zal worden en een zegen zal worden voor de volkeren (Gn 12,1-3).
2. Van deze beloften is Jezus (en met hem de christelijke gemeenschappen) de erfgenaam.
3. David: Volgens 2 Sam 7 krijgt David de belofte dat er altijd een davidische koning zal heersen.

Deze belofte kleurt de messiaanse verwachtingen ten tijde van Jezus. Men hoopt op een bevrijder van Godswege die het politieke herstel van het land zal bekomen. Jezus wordt door Matteus erg uitdrukkelijk in de lijn van David geplaatst (Mt 1,1.6.17.20; 9,27; 12,3.23; 15,22; 20,30.31; 21,9; 21,15; 22,42.43.45), hij wordt koning genoemd (Mt 2,2) en verkondigt Gods rijk (Mt 4,17).

Dit roept vragen op naar wat voor een koning Jezus is: een politiek gevaar voor Rome (zo in het passieverhaal, Mt 27,11.29.37) of iemand die Gods Rijk verkondigt en waarmaakt. – verwekken: een literair sleutelwoord dat 39 keer voorkomt: vaders verwekken hun zonen. De 40e keer komt het werkwoord in passieve vorm voor: Maria, uit wie verwekt wordt Jezus.

– Babylonische ballingschap*: dit herinnert aan de historische realiteit die de hoop op een eigen volk, koningschap, tempel en land dwarsboomt.

Wie heeft de eerste Bijbel geschreven?

Auteursrecht bestond nog niet – In de meeste Bijbelboeken wordt wel een auteur genoemd. Aan Mozes worden de eerste vijf boeken van de bijbel toegeschreven. Koning Salomo wordt opgevoerd als auteur van het boek Prediker. In de bijbelwetenschappen is algemeen bekend dat zulke aanduidingen niet betrouwbaar zijn, in de zin van een authentiek ‘historisch feit’.

• De Troonrede wordt ook niet door Beatrix zelf geschreven, toch geeft de verbinding met haar de speech zijn gezag.
• Auteurschap was zeker in vroeger tijden vooral een label van autoriteit.
• Door het boek Prediker aan koning Salomo toe te schrijven, werd het gezag ervan verhoogd.
• Op zoek naar de ‘echte auteurs’ van de boeken in de Bijbel, vestigt Van der Toorn de aandacht op motieven om te schrijven.

“Allereerst was er het schrijven als geheugensteun, dat was administratief erg belangrijk. Dat geldt ook voor wetsteksten. Ten tweede heb je schrift nodig om een tekst van a naar b te krijgen.” Schrijven was een middel om eigendom vast te leggen, maar hielp koningen ook om de communicatie met onderdanen veel efficiënter te maken.

Hoe heet de Bijbel van het christendom?

Oude Testament Het Oude Testament is een grote verzameling van verschillende joodse geschriften, door de christenen overgenomen en erkend als het eerste deel van hun Bijbel. Oude en Nieuwe Testament De Bijbel bestaat voor christenen uit twee hoofddelen: het Oude Testament en het Nieuwe Testament.

In de christelijke benaming ‘Oude en Nieuwe Testament’ heeft het woord ‘testament’ de betekenis van ‘verbond’: het gaat om de relatie tussen God en de mensen. Het Oude Testament is een grote verzameling van verschillende geschriften, die grotendeels in het Hebreeuws zijn geschreven. Van oorsprong is het Oude Testament een joods geschrift.

De christenen hebben het overgenomen en erkend als Heilige Schrift. Zij hebben aan dit geschrift het in het Grieks geschreven Nieuwe Testament toegevoegd. In het Nieuwe Testament staat Jezus Christus centraal. Joden: tora of tenach Joden beschouwen alleen het Oude Testament als Heilige Schrift; zij noemen dit Tora of Tenach.

Het woord TeNaCH is samengesteld uit de beginletters van de drie delen van de verzameling: Tora, Nebiim, Chetubim, dat wil zeggen Wet, Profeten en Geschriften. Vaak gebruiken joden ook de term Tora voor het geheel, waarbij het eerste en belangrijkste deel geldt ter aanduiding van de totale Tenach. Mondelinge overlevering Voordat de boeken van de Bijbel hun definitieve vorm kregen, hebben de teksten langere tijd eerst mondeling en later ook schriftelijk gecirculeerd in de joodse gemeenschap.

De teksten dragen daarom de sporen van opeenvolgende redacties uit verschillende tijden. Voor en na de ballingschap Onderdelen van de oudste boeken, onder meer uit de Tora, gaan terug op mondelinge tradities uit het tweede en eerste millennium voor Christus en hebben waarschijnlijk voor of tijdens de Babylonische ballingschap (587 voor Christus) hun eindredactionele vorm gekregen.

• De jongere boeken van het Oude Testament zijn na de ballingschap geschreven en geredigeerd: ergens tussen 538 en 100 voor Christus.
• Tweede eeuw na Christus De uiteindelijke lijst van geschriften die door de joodse geloofsgemeenschap als heilig en gezagvol wordt erkend – de Tenach dus – is in de tweede eeuw na Christus afgesloten.

Woordvoerders van God De geschriften van het Oude Testament zijn het werk van auteurs of redacteurs die erkend zijn als woordvoerders van God temidden van hun volk. Velen van hen zijn anoniem gebleven. Een groot deel van hun werk is geïnspireerd door de overleveringen van de gemeenschappen waartoe zij behoorden.

• Meerdere boeken Het Oude Testament bestaat uit 46 boeken van uiteenlopend karakter: verhalen, wetten, geschiedschrijving, gedichten, gebeden, liederen en spreuken.
• Joodse en christelijke indeling De joodse en christelijke indeling en ordening van de boeken verschilt.
• Hieronder worden eerst beide indelingen gegeven.

Daarna wordt het verschil verklaard. JOODSE INDELING : 1. Tora Het eerste deel dat de joden binnen Tenach onderscheiden is de, de Wet of het levensoriënterend programma. De Tora omvat de eerste vijf boeken van de Bijbel, waarbij de openingswoorden van deze boeken tevens als hun naam worden aangewend: Beresjit (‘In het begin’), Sjemot (‘De namen’), Wayyiqra (‘Hij noemde’), Bemidbar (‘In de woestijn’) en Debarim (‘De woorden’).2.

Nebiim Op de Tora volgt het tweede deel, Nebiim, dat de Vroege en Late Profeten omvat. Dat zijn boeken waarin profeten optreden of die op naam van profeten staan: Jozua, Rechters, 1-2 Samuël, 1-2 Koningen (de ‘Vroege Profeten’); Jesaja, Jeremia, Ezechiël en de Twaalf Kleine Profeten (de ‘Late Profeten’).3.

Chetubim Het derde deel van Tenach bestaat uit de Chetubim of overige Geschriften: Psalmen, Job, Spreuken; Ruth, Hooglied, Prediker, Klaagliederen en Ester (de vijf zogenaamde Feestrollen die op de joodse feestdagen worden voorgelezen); vervolgens Daniël, Ezra, Nehemia en 1-2 Kronieken.

• De ordening van de boeken is circulair: in de kern van de cirkel staat de Tora, daaromheen de cirkel van de Nebiim en ten slotte die van de Chetubim.
• CHRISTELIJKE INDELING: 1.
• Pentateuch De christenen onderscheiden binnen het Oude Testament vier delen.
• Het eerste deel is de Pentateuch en komt overeen met de Tora.

‘Pentateuch’ is Grieks voor ‘de Vijf Rollen’. De rollen worden ook wel ‘de Vijf Boeken van Mozes’ genoemd. De eerste vijf boeken van het Oude Testament worden in de christelijke traditie met hun Grieks-Latijnse naam aangeduid: Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri en Deuteronomium.

De daaropvolgende boeken ordent men naar chronologie.2. Historische boeken Op de Pentateuch volgen de Historische Boeken: Jozua, Rechters, Ruth, 1-2 Samuël, 1-2 Koningen, 1-2 Kronieken, Ezra, Nehemia, Tobit, Judit, Ester en 1-2 Makkabeeën. Deze geschriften gaan over het verleden.3. Wijsheidsboeken Het derde deel wordt gevormd door de Wijsheidsboeken of Poëtische Boeken: Job, Psalmen, Spreuken, Prediker, Hooglied, Wijsheid van Salomo, Wijsheid van Jezus Sirach.

Al deze boeken gaan over het heden.4. Profetische boeken De Profetische Boeken vormen het vierde en laatste deel. Ze omvatten de Grote Profeten: Jesaja, Jeremia (met Klaagliederen en Baruch), Ezechiël en Daniël; en de Twaalf Kleine Profeten. De boeken worden verondersteld betrekking te hebben op de toekomst.

Waarom twee indelingen? Als we willen weten wanneer en waarom de joodse en christelijke indelingen van het Oude testament van elkaar zijn gaan verschillen, moeten we ons verdiepen in de geschiedenis van de zogeheten septuaginta. Tenach in Griekse vertaling: Septuaginta Van oudsher zijn er vertalingen van het Oude Testament gemaakt.

De oudste is de, waaraan gewerkt werd vanaf de derde eeuw voor Christus. Toen de grote joodse gemeenschap in Alexandrië onder invloed kwam van het hellenisme en de Griekse taal het Hebreeuws en Aramees als omgangstalen had vervangen, kon men vaak de in het Hebreeuws geschreven Tora niet meer begrijpen.

1. Daarom maakte men een vertaling in het Grieks, die bekend werd onder de naam Septuaginta.
2. ‘Septuaginta’ betekent in het Latijn ‘zeventig’.
3. De legende wil namelijk dat het gezelschap van vertalers uit tweeënzeventig vertalers bestond, zes van de oudsten uit elk van de twaalf stammen van Israël.
4. Septuaginta en joodse canon De joodse gemeenschap kende in eerste instantie groot gezag toe aan de Septuaginta en aan de iets langere lijst van heilige boeken die in de vertaling was opgenomen.

Later werd men zich meer bewust van de verschillen tussen deze Griekse vertaling en de Hebreeuwse grondtekst. Hierdoor daalde de Septuaginta bij de joden in aanzien. Daarbij speelde ook het feit een rol, dat de oudste christelijke geloofsgemeenschappen de Septuaginta-vertaling tot uitgangspunt namen en de christenen en joden uit elkaar groeiden tegen het einde van de eerste eeuw na Christus.

1. De joodse schriftgeleerden die in de tweede eeuw na Christus de definitieve canon of lijst van heilige boeken vaststelden, namen daarom niet de langere Griekse lijst over, maar erkenden alleen de kortere Hebreeuwse lijst van bijbelboeken.
2. Septuaginta en christelijke canon De vroege christenen bleven zich op de Septuaginta oriënteren.

Zo namen de christenen voor hun canon van het Oude Testament de langere lijst en de ordening van het Oude Testament in vier delen over van de Septuaginta. Daarom bevat de christelijke canon van het Oude Testament méér boeken dan de joodse Tenach. ‘Deuterocanonieke boeken’ De deuterocanonieke boeken zijn de boeken die wel in de christelijke lijst van bijbelboeken staan en niet in de Hebreeuwse canon.

Katholieke en protestantse versies van het Oude Testament In de Reformatie namen de protestanten voor hun versie van het Oude Testament de korte lijst van de joden over en behielden de rooms-katholieken de lange lijst van de Septuaginta. Vandaar dat tot op de dag van vandaag de katholieke Bijbel meer boeken bevat dan de protestantse.

Vertalingen in het Aramees Naast de Septuaginta-vertaling ontstonden er rond het jaar 0 joodse vertalingen in het Aramees. De joden die in Palestina woonden spraken in die tijd namelijk Aramees en vonden het Hebreeuws van Tenach moeilijk te begrijpen.

• Daarom vertaalde men Tenach in het Aramees.
• Er waren verschillende Aramese vertalingen in omloop, die men Targums noemde.
• Zowel de Septuaginta als de Targums hebben veel invloed uitgeoefend op latere christelijke en joodse vertalingen, net als de Latijnse vertaling van Hiëronymus, de zogeheten Vulgaat.

Moderne talen In de Reformatie heeft Luther als een van de eersten een vertaling van de Hebreeuwse tekst van het Oude Testament in een moderne westerse taal, het Duits, gemaakt. Kort daarna volgden de Engelse vertaling door Tyndale en de Nederlandse Statenvertaling.

1. Masoretische teksten Van geen enkel geschrift van het Oude Testament is het origineel bewaard gebleven.
2. Hedendaagse vertalingen als de Willibrordbijbel worden gemaakt op basis van de traditionele Hebreeuwse tekst zoals die door zeer secure tekstbezorgers, de masoreten, in de achtste eeuw na Christus is uitgegeven.

Van deze masoretische tekst hebben we manuscripten uit de tiende eeuw en later. Deze teksten zijn zeer betrouwbaar, zoals gebleken is uit vergelijking met de Dode Zee-rollen. Dode Zee-rollen De Dode Zee-rollen werden in 1947-1955 gevonden in Qumran bij de Dode Zee.

De rollen stammen uit de tweede eeuw voor Christus tot de eerste eeuw na Christus en bevatten Hebreeuwse bijbelteksten. Een vergelijking tussen de masoretische teksten en de Dode Zeerollen leert dat de verschillen zeer gering zijn. De joodse overlevering was blijkbaar dermate nauwkeurig, dat er weinig fouten zijn gemaakt bij het kopiëren van de bijbelteksten.

Inhoud van het Oude Testament De inhoud van boeken van het Oude Testament (inclusief de deuterocanonieke schriften) ziet er in hoofdlijnen als volgt uit. Genesis De Pentateuch bestaat deels uit verhalen over de schepping en wording van de wereld, deels uit geschiedschrijving van het volk Israël en deels uit wetten.

In het eerste boek, Genesis, wordt verteld over de schepping en over de oergeschiedenis van de wereld en de eerste generaties mensen. Deze algemene geschiedenis wordt al snel toegespitst op één volk: de afstammelingen van Abraham, de Hebreeën of het volk Israël. Over de wording van dit volk gaan de verhalen van de aartsouders (Abraham en Sara, Isaak en Rebekka, Jakob en Rachel en Lea).

Zij worden afgesloten met de zegening van de twaalf zonen van Jakob, die van God de naam Israël kreeg; hieruit zullen later de twaalf stammen van Israël voortkomen. Met Jozef, een zoon van Jakob, begint het verblijf in Egypte, waarmee het boek Genesis besluit.

• Exodus en Numeri Het verblijf in Egypte ontaardt in een slavenbestaan en in het boek Exodus volgt het verslag van de uittocht uit Egypte onder leiding van Mozes.
• De lange tocht door de woestijn en de ontvangst van de Wet op de berg Sinaï staan uitgebreid verteld in Exodus en Numeri.
• Leviticus en Deuteronomium De wetten die Mozes ontvangt, worden voornamelijk beschreven in de boeken Leviticus en Deuteronomium.

Met de dood van Mozes, vlak voor de intocht in het beloofde land, eindigt de Pentateuch. ‘Vroege profeten’ Het tweede deel van het Oude Testament, de Historische Boeken, wordt gevormd door onder meer de boeken Jozua, Rechters, Ruth, Samuël en Koningen.

• De Hebreeuwse traditie geeft aan deze groep de verzamelnaam ‘Vroege Profeten’.
• Dit is te begrijpen, omdat profeten als Samuël, Natan, Elia en Elisa in deze boeken een zeer belangrijke rol spelen.
• Bovendien beschrijven deze boeken niet in de eerste plaats de politieke geschiedenis van het oude Israël, maar geven een profetische visie op die geschiedenis.

Anderzijds zijn het historische boeken omdat de verhalen inderdaad berusten op wat in het verleden met Israël gebeurd is. Wel zijn de historische feiten soms moeilijk uit het verhaalde te reconstrueren, aangezien zij in een profetisch-theologische visie zijn opgenomen.

1. Jozua en Rechters Zuiver historisch gesproken is de vestiging van de Israëlitische stamgroepen in Kanaän na de lange woestijntocht een langdurige en ingewikkelde geschiedenis geweest.
2. Het boek Jozua stelt deze inneming echter voor als een bliksemoorlog onder eenhoofdige leiding van Jozua.
3. Het boek Rechters laat daarentegen zien dat de inneming van Kanaän en de eerste periode van Israëlitische bewoning in Kanaän gekenmerkt worden door een geleidelijk proces van verovering en integratie.

Omdat er in die tijd geen koning of andere eenhoofdige leiding was, trad, telkens wanneer de noodzaak zich voordeed, een charismatische leider naar voren. Dit kon een militair leider, een rechtsprekende persoon of een bestuurder zijn. Deze personen krijgen dan allen de verzamelnaam: rechters of richteren.

De boeken Samuël en Koningen De twee boeken Samuël verhalen de geschiedenis van Israël op het moment waarop de twaalf stammen die tot dan toe alleen een religieuze eenheid zijn, overgaan tot een staatkundige eenheid onder één leider: de koning. Dat deze overgang met nogal wat moeilijkheden gepaard gaat, blijkt uit de verhalen over de eerste koning Saul en zijn opvolger, koning David (circa 1000 voor Christus).

Deze wordt op zijn beurt opgevolgd door Salomo. Na de dood van Salomo valt het koninkrijk uiteen in twee rijken: het Noordrijk of Israël en het Zuidrijk of Juda. Over de geschiedenis van Salomo en over de koningen in deze rijken vertellen de twee boeken Koningen.

1. Ronieken De twee boeken Kronieken beschrijven opnieuw de gehele geschiedenis van Adam tot en met de geschiedenis van de twee koninkrijken Israël en Juda: van het prilste begin tot de val van Jeruzalem in 587 voor Christus en de Babylonische ballingschap.
2. Hierdoor hebben we in de Bijbel als het ware twee parallelle geschiedschrijvingen: Jozua tot en met Koningen en 1-2 Kronieken.

Vooral grote delen uit 1-2 Samuël en 1-2 Koningen komen overeen met die in 1-2 Kronieken. Ezra, Nehemia, Tobit, Judit, Ester en Makkabeeën De boeken Ezra en Nehemia beschrijven de situatie nadat de joden uit de ballingschap in Babylon zijn teruggekeerd.

• Qua datering zijn de boeken Tobit, Judit en Ester verhalen die mogelijk in de Perzische periode (538-333 voor Christus) zijn ontstaan.
• De boeken 1-2 Makkabeeën beschrijven ten slotte de vrijheidsstrijd van de joden in de hellenistische periode (333-63 voor Christus).
• Job en Prediker Het derde deel van het Oude Testament bevat grotendeels Wijsheidsboeken, ook wel Poëtische Boeken genoemd.

De Wijsheidsboeken bevatten géén geschiedschrijving, maar gaan over vragen en levenswijzen van gelovige mensen. Hoe moeten zij in God geloven in tijden van groot lijden? Dat is het thema van het boek Job. En hoe moeten gelovige mensen hun leven vorm geven in een tijd die onzeker en vol vragen is? Daarover gaat Prediker.

1. Spreuken, Wijsheid van Salomo en Wijsheid van Jezus Sirach De boeken Spreuken, Wijsheid van Salomo en Wijsheid van Jezus Sirach proberen wijsheid en geloof te formuleren als antwoord op vragen van gewone gelovigen.
2. Psalmen In de Psalmen, het omvangrijkste boek van het Oude Testament, staan gebeden in dichtvorm uit de gehele voorafgaande periode.

Het omvat alle soorten van menselijk vragen, zoeken, smeken, klagen en lofprijzen, en is daarmee een inspiratiebron geworden voor velen. Grote en Kleine Profeten Het vierde deel van het Oude Testament wordt gevormd door de Profetische Boeken. Ten onrechte heeft men in de traditie het woord profeet opgevat als iemand die de toekomst voorspelt.

1. Het woord profeet betekent letterlijk ‘iemand die spreekt namens God’.
2. Profeten beginnen hun optreden dan ook meestal met de zinsnede ‘zo spreekt de heer’, waarna zij de boodschap van de heer uitspreken; die boodschap is de tekst van het bijbelboek.
3. In tijden van voorspoed treden profeten op om de Israëlieten aan hun trouw jegens God te herinneren.

In tijden van tegenslag bemoedigen zij Israël. Zij geven richtlijnen voor de juiste interpretatie van de Wet (Pentateuch of Tora) en proberen die toe te passen op de eigen tijd en situatie. Zo richten de profeten zich in de periode vóór de ballingschap tot hun volk met de mededeling dat het bezit van de Wet niet alleen reden tot zelfbewustzijn is, maar vooral de mensen verplicht zich volgens de voorschriften van de Tora te gedragen.

1. De vele sociale misstanden die zij om zich heen zien stellen zij aan de kaak; de profetische boeken getuigen daarom vaak van een grote sociale bewogenheid.
2. Bovenstaande tekst werd welwillend voor online publicatie ter beschikking gesteld door de Katholieke Bijbelstichting (KBS) te Den Bosch.
3. De tekst is ontleend aan de ‘Inleiding op de Bijbel’, opgenomen in de Willibrordvertaling van de Bijbel, uitgave 1995.

De redactie van rkk.nl bewerkte de tekst. : Oude Testament

Wie heeft over Jezus geschreven?

Vandaag herdenken christenen wereldwijd de geboorte van Jezus. Maar heeft Jezus echt bestaan? Wereldwijd komen christenen vandaag bij elkaar om de geboorte van Jezus te herdenken. De Bijbel vertelt dat Jezus – de Zoon van God – in een stal in Betlehem ter wereld kwam om de flink gehavende relatie tussen God en de mensen te herstellen.

1. Een prachtig verhaal dat een interessante vraag oproept: heeft Jezus echt bestaan? Consensus De relevantie van deze vraag overschrijdt de kerkmuren.
2. De afgelopen eeuwen hebben historici wereldwijd zich over dit vraagstuk gebogen en er bibliotheken over vol geschreven.
3. Het leidde gaandeweg tot een zekere consensus omtrent de historische Jezus, zo vertelt professor Robert Van Voorst, auteur van het in 2000 verschenen boek ‘ Jesus Outside the New Testament: An Introduction to the Ancient Evidence ‘, aan Scientias.nl,

“De meeste moderne wetenschappers zijn zo overtuigd van de historiciteit van Jezus dat ze het bespreken ervan onnodig of zelfs een verspilling van tijd vinden.” Een schilderij uit de vijftiende eeuw laat Jezus in de kribbe, omringd door zijn ouders (Maria en Jozef) en engelen zien. Afbeelding: Hugo van der Goes (via Wikimedia Commons ) De bronnen Die consensus is gebaseerd op jarenlang onderzoek. Maar hoe doe je eigenlijk onderzoek naar het leven van een persoon die – naar verluidt – rond het begin van de jaartelling leefde? “Op dezelfde manier als een historicus onderzoek doet naar elke andere historische persoon,” vertelt professor Bert Jan Lietaert Peerbolte, hoogleraar Nieuwe Testament aan de Vrije Universiteit in Amsterdam, aan Scientias.nl,

“Je gaat op zoek naar sporen die iemand heeft achtergelaten.” In het geval van Jezus gaat het dan om sporen in de literatuur. Het bekendst zijn natuurlijk de vier evangeliën – Mattheüs, Marcus, Lucas en Johannes – die in de eerste eeuw zijn geschreven en verslag doen van het leven van Jezus. Daarnaast zijn er echter ook verschillende niet-christelijke teksten uit de Oudheid die naar Jezus verwijzen.

“Belangrijke Romeinse historici die aan het eind van de eerste eeuw werkten, zoals Tacitus en Suetonius, beschrijven Jezus als de oprichter van het christendom,” vertelt Van Voorst. “Ze stellen dat hij een beweging begon, gekruisigd werd en dat die beweging enigszins een bedreiging bleef vormen voor de Romeinse overheid.” Daarnaast zijn er verschillende Joodse bronnen die Jezus noemen.

Het is hoogst onwaarschijnlijk dat al het materiaal dat Jezus noemt tot stand is gekomen op basis van een verzinsel” Kritisch Er zijn al met al dus heel wat oude bronnen die melding maken van Jezus. Maar hoe betrouwbaar zijn ze? “Die teksten moeten we inderdaad heel kritisch bekijken,” vindt Lietaert Peerbolte.

Als voorbeeld haalt hij het Testimonium Flavianum van de Joodse geschiedschrijver Josephus aan. In deze passage wordt Jezus meerdere malen genoemd. Maar er zijn sterke aanwijzingen dat er met de tekst geknoeid is: christelijke overschrijvers zouden het werk van Josephus hier en daar wat hebben aangepast.

Zo beschrijft Josephus Jezus als ‘een wijs mens, als we hem tenminste mens mogen noemen’. Dat laatste is er ongetwijfeld door christenen aan toegevoegd.” Net zo kritisch moeten we kijken naar Romeinse teksten en de evangeliën. “Je moet je continu afvragen: wat is historisch betrouwbaar?” En als we al die historisch betrouwbare materialen dan inventariseren, lijkt er geen twijfel mogelijk te zijn.

“Het is hoogst onwaarschijnlijk dat al het materiaal dat Jezus noemt tot stand is gekomen op basis van een verzinsel,” concludeert Lietaert Peerbolte. Origenes. Afbeelding: via Wikimedia Commons, Ontkennen Er zijn dus tal van teksten uit de eerste eeuwen die Jezus noemen. Maar zijn er uit diezelfde periode ook teksten die het bestaan van Jezus in twijfel trekken? Het antwoord is verrassend. “Nee, er zijn geen documenten uit de Oudheid bekend die het bestaan van Jezus ontkennen.” Dat is frappant.

Zeker als je bedenkt dat er in de Oudheid wél mensen zijn die fel tegen Jezus tekeergaan. De Griekse filosoof Celsus (hij leefde in de tweede eeuw) is er één van, zo weten we uit teksten van zijn collega-filosoof Origenes. In zijn Contra Celsum vat Origenes de anti-christelijke standpunten van Celsus samen om die vervolgens te weerleggen.

Zo lezen we dat Celsus de maagdelijke ontvangenis onzin vond en de goddelijke krachten van Jezus degradeerde tot magie. Maar zelfs Celsus trekt het bestaan van Jezus geen moment in twijfel. Het suggereert dat het idee dat Jezus niet echt had bestaan op dat moment ook helemaal niet in omloop was, aldus Lietaert Peerbolte.

1. Anders had Celsus het ongetwijfeld in de strijd gegooid.
2. Net als van Jezus zijn van Alexander de Grote geen rechtstreekse portretten bekend.
3. Pas veel later zijn mensen over Alexander de Grote gaan schrijven.
4. Sterker nog: de periode tussen het leven van Alexander en het moment waarop er voor het eerst over hem geschreven wordt is veel langer dan de periode tussen het leven van Jezus en het moment waarop er (buiten de Bijbel om) voor het eerst over Jezus wordt geschreven.

“En toch is het voor niemand een vraag of Alexander de Grote heeft bestaan, maar ondertussen is het bestaan van Jezus wel een vraag. Dat is frappant,” vindt Lietaert Peerbolte. De discussie Hoewel de meeste moderne wetenschappers er op basis van al die bronnen dus van overtuigd zijn dat Jezus echt heeft bestaan, zijn er nog altijd onderzoekers die de Jezusmythe aanhangen.

En zo af en toe vlamt de discussie over de historiciteit van Jezus dan ook weer op. Dat gebeurde bijvoorbeeld vorig jaar nog toen predikant Edward van der Kaaij zijn boek ‘ De ongemakkelijke waarheid van het christendom ‘ presenteerde. Hij stelt in het boek dat de historische Jezus nooit heeft bestaan en het leven van Jezus zoals dat in de Bijbel beschreven wordt, gebaseerd is op elementen uit de Oud-Egyptische religie.

Lietaert Peerbolte ziet het als een opleving van een discussie die in de negentiende eeuw ontstond. Die discussie begint met het in twijfel trekken van de wonderverhalen: de passages in het evangelie die melding maken van een wonder dat Jezus verricht.

• Men stelde dat die wonderverhalen niet echt gebeurd zijn, maar symbolisch bedoeld zijn.
• In dat scenario vallen de wonderen weg, maar blijven de ethische lessen van Jezus overeind.
• Tot Allard Pierson in 1878 zijn boek ‘ De bergrede ‘ publiceert.
• Hierin stelt hij dat de bergrede – een ethische onderwijzing – van Jezus een compositie is van de evangelist en dus niet door Jezus zelf is uitgesproken.

Na de wonderen wordt nu dus ook de historische betrouwbaarheid van de prediking van Jezus onderuit geschoffeld. “Voortgaand op deze lijn komt hij (Pierson, red.) tot het inzicht dat niet alleen alle bewijsmateriaal over de historische Jezus twijfelachtig van aard is, maar dat het uiteindelijk het beste geïnterpreteerd kan worden vanuit het perspectief dat Jezus geen historische figuur was, maar een gehistoriseerde verdichting,” zo schrijft Lietaert Peerbolte hierover in het Nederlands Theologisch Tijdschrift,

Pierson stelt dus eigenlijk: we hebben geen betrouwbare informatie over Jezus en dus heeft hij niet geleefd,” legt Lietaert Peerbolte aan Scientias.nl uit. “Als we diezelfde methode loslaten op Alexander de Grote (zie kader), moeten we ook concluderen dat hij niet geleefd heeft. Het is een hyperkritische benadering van complotdenkers die totaal niet wetenschappelijk verantwoord is.

Ik spreek hierbij over complotdenkers omdat veel mensen met een hyperkritische houding het idee hebben dat een groepje losgeslagen Joden een mythe bedacht heeft over een godmens en die mythe vervolgens gepersonaliseerd heeft in Jezus. In dat scenario gaat de mythe dus vooraf aan het verhaal en het verhaal gaat weer vooraf aan de persoon. De Bijbel vertelt dat Jezus gekruisigd werd. Romeinse geschiedschrijvers bevestigen dat. “De kruisiging is een argument om te zeggen dat het bestaan van Jezus onmogelijk een verzinsel kan zijn. Het is namelijk zo’n ongelofelijk ongelukkig verhaal,” vindt Lietaert Peerbolte.

“Het is de afgezant van God die aan het kruis hangt. Dat staat in schril contrast met de koninklijke gestalte die de Joden verwachtten en de machtige gestalte die volgens de Grieken de vloer aan zou vegen met zijn tegenstanders. De kruisiging kunnen de eerste christenen niet verzonnen hebben, want daar hadden ze geen baat bij en hebben ze eigenlijk alleen maar last van gehad.” Afbeelding: een schilderij van Annibale Carracci (via Wikimedia Commons ).

Relevant Dat de discussie over het bestaan van Jezus van tijd tot tijd oplaait, is geen wonder, vindt Van Voorst. “Het christendom is de grootste en meest wijdverspreide religie, dus de status van de belangrijkste figuur in deze religie – Jezus Christus – is belangrijk.

1. Daarnaast is het christendom een op de geschiedenis gebaseerde religie waarin men – net als in het Jodendom – aanneemt dat God zich tijdens belangrijke historische gebeurtenissen liet zien.
2. Dus of bepaalde mensen echt bestaan hebben en of bepaalde gebeurtenissen zich daadwerkelijk hebben afgespeeld, is belangrijk.

Dit staat in schril contrast met andere religies zoals het boeddhisme of het taoïsme die gebaseerd zijn op onderwijzingen die hun oorsprong vinden in ongebruikelijke menselijke inzichten en niet gebaseerd zijn op personen of de geschiedenis. Als zou blijken dat Gautama Boeddha niet echt heeft bestaan, zou er in het Boeddhisme weinig veranderen.

1. Als zou blijken dat Jezus niet echt heeft bestaan, zou het christendom zoals wij dat kennen ernstig beschadigd raken en misschien zelfs tot een einde komen.” Maar ook buiten de kerkmuren om is de vraag of Jezus echt bestaan heeft, relevant, vindt Lietaert Peerbolte.
2. Het maakt niet uit of je nu gelovig bent of niet: Jezus heeft een enorme invloed gehad op de wereld, zowel religieus als cultuur-historisch.” Zullen we dan ooit nog met zekerheid vast kunnen stellen of Jezus echt heeft bestaan? “Dat is lastig,” denkt Lietaert Peerbolte.

“Wat zou je daarvoor moeten vinden? Het graf van Jezus? Of zijn botten? Maar hoe kom je er dan achter dat het echt om resten van Jezus gaat? Je hebt geen DNA dat je kunt vergelijken. Misschien dat het ontdekken van een tekst van Jezus zou helpen? Maar weer geldt: hoe weet je dat die tekst echt van Jezus is?” Het is een probleem dat inherent is aan elk historisch onderzoek.

We kunnen niet verifiëren, alleen maar reconstrueren.” Van Voorst onderschrijft dat. “Zullen we ooit 100 procent zeker kunnen zijn van iets of iemand in het verre verleden? Ik betwijfel het. Maar we hebben meer zekerheid over het bestaan van Jezus dan over het bestaan van mensen zoals Laozi (de vermeende oprichter van het taoïsme), Zarathoestra of zelfs Gautama Boeddha of Mozes.

En we hebben minstens net zoveel bewijs voor het bestaan van Jezus als voor het bestaan van andere oude figuren zoals Alexander de Grote of Julius Caesar.” Interview met Bert Jan Lietaert Peerbolte Interview met Robert Van Voorst Interview met Lawrence Mykytiuk Afbeelding bovenaan dit artikel: Master of Sant’Apollinare / Basilica of Sant’Apollinare Nuovo in Ravenna, Italië (via Wikimedia Commons )

Wie liet Jezus kruisigen?

Vanaf zijn rechterstoel kijkt Pontius Pilatus bezorgd naar de menigte die zich voor zijn paleis in Jeruzalem verzameld heeft. Joodse schriftgeleerden, priesters en gewone burgers slingeren beledigingen naar de beklagenswaardige figuur die voor de prefect staat.

‘Kruisig hem!’ roepen ze woedend. Pilatus’ ongemak groeit. ‘Wat heeft hij dan misdaan?’ vraagt hij. De man, die Jezus heet, mag zich dan koning noemen, maar verder lijkt er weinig mis met hem. De eis om hem te laten kruisigen komt zelfs Pilatus drastisch voor. Bovendien zal een executie ongetwijfeld Jezus’ aanhangers, die hem overal volgen, provoceren.

Pilatus weet dat hij een besluit moet nemen. Maar zeven lange jaren tussen de veeleisende joden hebben hem geleerd elke verantwoordelijkheid uit de weg te gaan. ‘Ik ben onschuldig aan de dood van deze man.’ Pontius Pilatus na zijn vonnis tegen Jezus ‘Kruisig hem!’ roept de menigte nog harder.

• Pilatus geeft het op.
• De mensen krijgen hun zin.
• Terwijl iedereen toekijkt, laat hij water brengen en wast hij zijn handen.
• Ik ben onschuldig aan de dood van deze man,’ zegt hij zuchtend.
• In de Bijbelse evangeliën wordt beschreven hoe het ging toen Pontius Pilatus, de Romeinse prefect van Judea, rond 33 n.Chr.

Jezus Christus ter dood veroordeelde. De gebeurtenis, die leidde tot Jezus’ kruisiging én tot de explosieve groei van het christendom, bezorgde Pilatus voorgoed een plek in de geschiedenis. Pontius Pilatus schreef onvrijwillig geschiedenis toen hij onder druk Jezus ter dood veroordeelde. © Shutterstock Zijn naam wordt, als enige naast die van de Maagd Maria, over de hele wereld in kerken genoemd als de apostolische geloofsbelijdenis wordt uitgesproken: ‘.

Wat werd Jezus ook wel genoemd?

Jezus van Nazareth is de stichter van het christendom. Hij wordt ook Christus genoemd, van het Griekse christos, wat ‘gezalfde’ betekent. Zijn leven en leer staan beschreven in het Nieuwe Testament van de Bijbel. Jezus werd geboren in een stal in Bethlehem (Palestina), destijds een Romeinse provincie.

• Zijn geboorte was met wonderen omgeven.
• Sinds de zesde eeuw markeert zijn geboorte het begin van de christelijke (westerse) jaartelling.
• Jezus groeide op in de joodse traditie.
• Vanaf dat hij een jaar of dertig was, verkondigde hij zijn eigen leer, die afweek van de joodse godsdienst.
• Hij kreeg leerlingen, genas zieken en verrichtte wonderen.

Dat alles bracht hem in conflict met de Romeinse overheid, die hem veroordeelde tot de kruisdood. Na drie dagen herrees hij uit het graf en vertoonde hij zich aan enkele volgelingen. Veertig dagen na zijn dood vond zijn hemelvaart plaats. Twaalf leerlingen – de apostelen – verspreidden Christus’ leer.

Hoe is de Bijbel ontstaan?

De Bijbel is geschreven door meer dan 40 auteurs. De boeken van de Bijbel zijn toegeschreven aan de helden van het Joodse en Christelijke geloof. Mozes kreeg de credits voor de eerste vijf boeken van de Bijbel, meest van de profeten kregen de credits voor de boeken die naar ze genoemd zijn, etc.

Hoe kijkt God naar mij?

Wie je bent in Christus Door drukte kan de bezorging van je pakketje en de reactie van de klantenservice of partner langer duren. Bekijk je track & trace voor de laatste status van je bestelling.​

‘Hoe God naar je kijkt’ is het vervolg op de bestseller Wie je bent in Christus. Wilkin laat zien hoe God ‘in Christus’ naar je kijkt. Misschien is dit wel het mooiste boek dat hij tot nu toe heeft geschreven. Geloof jij wat God zegt over jou? Geloof jij wat God ziet in jou? Durf je te geloven dat God van je geniet wanneer Hij naar je kijkt? Dat Hij blij is dat jij er bent? Het is Jezus die God een gezicht heeft gegeven.

• Dankzij Hem kun je God recht in de ogen kijken.
• Gods ogen zijn de enige ogen die jou niets verwijten.
• Het zijn ogen vol van liefde die alles weten en toch vergeven.
• Heel Gods gezicht zegt dat Hij genadig is en dat jij er mag zijn.
• Als je in Gods ogen kijkt leer je jezelf kennen en ontdek je wie je bent: gewenst, gewild en innig geliefd.

Dit boek verdient het door iedereen gelezen te worden. Sorteer op: Meest behulpzame Meeste sterren Minste sterren Nieuwste

• • Goede kwaliteit
  • Voordelige koop
  • duurzaam

  prachtige boodschap via dit boekje

• • Goede kwaliteit
  • Voordelige koop
  • duurzaam

  Het geeft je richtlijnen voor de opbouw van je leven.En dat God een God van liefde is. Dat we fouten mogen maken.

• Ben je op zoek naar je identiteit in Christus? Lees dan dit boek.
• Een heel fijn en opbouwend boek!Wilkin weet de lezer in het hart te raken met woorden van het Vader hart van God.Wij hebben dit boek cadeau gegeven aan onze moeder.Na een hersenbloeding heeft zij veel moeten verwerken.Dit boek heeft haar enorm bemoedigd!
• bemoedigend, opbouwend boek!
• • Goede kwaliteit
  • duurzaam
  • mooi boek mooie cover
  • Kwetsbaar
  • de verpakking was niet optimaal zat een ezelsoor

De prijs van dit product is 17 euro en 95 cent. Voor 23:00 uur besteld, morgen in huis Levertijd We doen er alles aan om dit artikel op tijd te bezorgen. Het is echter in een enkel geval mogelijk dat door omstandigheden de bezorging vertraagd is. Bezorgopties We bieden verschillende opties aan voor het bezorgen of ophalen van je bestelling.

• Gratis verzending door bol.com vanaf 20 euro
• Ophalen bij een bol.com afhaalpunt mogelijk
• 30 dagen bedenktijd en gratis retourneren
• Dag en nacht klantenservice

Doordeweeks ook ‘s avonds in huis

,”userInfo”:,”productInfo”:,”brick”:”10000926″,”chunk”:”80007266″,”publisher”:”Stichting Vrij Zijn”,”author”:”Wilkin van de Kamp”,”averageReviewRating”:”4.9″,”seriesList”:,”sellerName”:”bol.com”,”uniqueProductAttribute”:”BINDING-Paperback”}]}} },”product”: }}

Waar wil je dit mee vergelijken? Je kan in totaal vijf artikelen kiezen. Er is nog plaats voor andere artikelen. ander artikel.

: Wie je bent in Christus

Hoe weet je dat God met je is?

Bidt en gij zult ontvangen – In de Schriften leren we dat God onze gebeden altijd zal horen, en ze zal verhoren als we Hem in geloof en met een oprechte bedoeling vragen. Door een gevoel van gemoedsrust krijgen we de bevestiging dat Hij ons hoort. We kunnen ook het gevoel krijgen dat alles in orde komt als we de wil van de Vader volgen.

Hoe ziet de duivel er uit?

Monster – In de vroege Middeleeuwen speelt de duivel een kleine rol in het katholieke geloof. Hij duikt vooral op in Heiligen-verhalen, waarin de heiligen en God hem keer op keer verslaan. De Duivel is niet de gevaarlijke brenger van het kwaad, maar toch vooral een kluns die steeds verslagen wordt.

In kunstwerken uit de Middeleeuwen is de duivel vaak een menselijke gedaante met dierlijke kenmerken zoals een staart, vleugels, klauwen of hoorntjes. De slang die Eva verleidt in het paradijs wordt vaak ook gezien als een vermomming van de duivel. Dierlijke trekjes zijn dus heel normaal bij het afbeelden van de duivel.

Neem nou de schilderijen van Jeroen Bosch. In de Tuin der Lusten heeft de duivel een vogelkop, die verdoemde zielen zit eten (en tegelijk weer uitpoept). De duivel kon zich in alle gedaantes aan je tonen. Zie hoe verschillend de duivels er op ieder schilderij van Bosch uitzien. Cornelis Galle – Lucifer Miniatuur (Anoniem) – Satan Fra Angelico – het Laatste Oordeel (detail)

Hoeveel broers en zussen heeft Jezus?

Broers en zussen van Jezus in de Bijbel – Hoewel volgens Matteüs Jezus uit een maagd werd geboren, doet de tekst geen uitspraken over het huwelijksleven van Maria en Jozef na de geboorte van Jezus of dat Maria maagd zou zijn gebleven na de geboorte van Jezus. De vier evangeliën vertellen over broers en twee ervan noemen ook zussen van Jezus:

• Matteüs 12: 46, Marcus 3:31 en Lucas 8:19: “zijn broers”
• Matteüs 13: 55, 56 en Marcus 6:3: “zijn broers” worden met name genoemd (Jakobus, Jozef / Joses, Simon en Juda) en “zijn zusters”
• Johannes 2:12: “zijn broers”
• Johannes 7:3-5 en 10: “Jezus’ broers”
• 1 Korintiërs 9:5: “de broers van de Heer”

Wie is de broer van Jezus?

Kern van zijn nieuwe boek is de stelling dat Jakobus, volgens Marcus en Mattëus ‘broeder des Heren’ genoemd, inderdaad een volle broer van Jezus was en diens directe opvolger. Hiermee botst Eisenman frontaal met de leer van de rooms-katholieke kerk en de opvatting van veel andere orthodoxe christenen.

Waar is het kruis van Jezus?

Kruisiging – Onderwerpen – Rijksstudio – Rijksmuseum Jezus werd gekruisigd in het jaar 33 op Golgota, de ‘schedelplaats’ bij Jeruzalem. Volgens de evangelist Johannes moest Jezus zijn eigen kruis erheen dragen. Andere evangelisten melden dat ene Simon van Cyrene hem moest helpen. Ook Jezus’ naasten kwamen mee: zijn moeder Maria, haar halfzuster Maria Klopas en Maria Magdalena.

Toen Jezus ‘s avonds stierf, scheurde het gordijn van de tempel in Jeruzalem en beefde de aarde. Na zijn dood werd Jezus ‘Christus’ (gezalfde, verlosser) genoemd, omdat hij alle zonden van de mens op zich had genomen. Christus aan het kruis werd het beeldmerk van het christendom. Vanaf de 13de eeuw ligt in kruisigingsvoorstellingen de nadruk op Christus’ lijden.

Ze bevatten verhalende details, zoals de gekruisigde misdadigers naast hem, soldaten dobbelend om Jezus’ kleding, de soldaat Longinus die hem stak met een lans en de knecht Stephaton met de azijnspons. De kruisdraging werd een belangrijk motief uit Christus’ lijdensweg in passiereeksen en kruiswegstaties.

Waar staat het verhaal van Jezus in de Bijbel?

3.3. Het tweede hoofdstuk van Matteüs laat eerder zien welk lot Jezus te beurt is gevallen – Dit zien we door de erkenning en hulde vanwege heidenen en de afwijzing vanwege politieke overheden (vooral Herodes) en joodse autoriteiten. Het is de voorafbeelding van wat de volwassen Jezus heeft meegemaakt,

• Eerst krijgen we het verhaal over de huldiging van Jezus door de Wijzen uit het Oosten (2, 1-12).
• Dit verhaal heeft als kernboodschap dat Jezus dé koninklijke Messias is en wel voor alle volken, voor alle mensen.
• Deze passage is geïnspireerd en gecreëerd op basis van oudtestamentische teksten.
• We denken allereerst aan de koningspsalm 72, waarin we lezen hoe koningen uit andere landen komen met geschenken om hulde te brengen aan dé koning.

Vandaar ook dat in de latere christelijke traditie (reeds bij Tertullianus) niet langer sprake is van wijzen maar van koningen. Dat we het hebben over drie koningen heeft wellicht te maken met het aantal geschenken. Later heeft men in die geschenken trouwens Jezus’ drievoudige waardigheid onderkend: goud duidt op zijn koningschap, wierook op zijn goddelijkheid en mirre op zijn mens-zijn, van geboorte tot graf.

• Tevens wordt de komst van de heidense wijzen getekend als de vervulling van het visioen (uit Jesaja 60): als de messiaanse tijd doorbreekt, zullen alle volkeren optrekken naar Jeruzalem met geschenken om God eer te brengen.
• Voor Matteüs betekent dit dat met Jezus’ geboorte die messiaanse tijd is aangebroken.

In fel contrast met het engagement en de aanbiddende houding van de heidense wijzen, staat de houding van de leiders van Israël, die weigeren om in Jezus de Messias te erkennen. Hoe raak de hogepriesters en schriftgeleerden die door Herodes geconsulteerd worden ook spreken over de locatie (Bethlehem) en de herder en leidsman die daar geboren wordt, ze engageren zich jammer genoeg niet.

1. Het blijft bij kennis en informatie.
2. Ze wijzen de heidense wijzen de weg, maar zelf gaan ze die weg helemaal niet.
3. De tegenstelling tussen de gesloten houding van de officiële ‘wijzen’ in Jeruzalem steekt scherp af tegen het gelovige op weg gaan van de heidense wijzen.
4. Blijkbaar vindt God meer openheid bij eerlijke zoekers, dan bij zelfverzekerde, eigenwijze ‘insiders’,

Na het verhaal van de drie wijzen, is Jezus’ ballingschap en zijn terugkeer uit Egypte aan de orde (2, 13-23). Daarbij wordt Jezus’ lot vooral gezien als parallel met dat van de eerste grote Bevrijder, Mozes, en ook met het lot van heel het volk Israël.

1. Matteüs schetst Jezus in zijn evangelie inderdaad als de nieuwe Mozes,
2. Hier in zijn kindsheidevangelie spelen zeker toespelingen mee op verhalen over Mozes die ternauwernood ontsnapte aan de kindermoord door de farao en die later als volwassen man in ballingschap wegvluchtte, maar dan op een bepaald moment ook de oproep hoorde om terug te keren En Jezus beleeft zelf in zekere zin ook opnieuw wat zijn volk heeft meegemaakt, vooral bij de uittocht uit Egypte.

Typisch voor de joods-christelijke auteur Matteüs is in elk geval dat hij het Jezusgebeuren beschouwt als de vervulling van wat in de Schrift is gezegd, Niet zonder reden verwijst hij in zijn kindsheidevangelie vijf keer uitdrukkelijk naar de Schrift.

1. Deze citaten schragen als het ware de verschillende episodes van zijn kindsheidevangelie.
2. Matteüs is inderdaad als iemand ‘die uit zijn schat oud en nieuw tevoorschijn haalt’ (Mt 13, 52).
3. Het ongelooflijke nieuwe van Gods komst in de kwetsbare Jezus, is de vervulling van de aloude en diepste joodse verwachtingen.

Zo is de Kersttijd, wanneer we deze verhalen lezen, een kans voor christenen om hun christen-zijn te vernieuwen en te verjongen, mede dankzij de overgeleverde schat die Matteüs ons heeft nagelaten. (Bron: Marc Steen, Het kindsheidevangelie volgens Matteüs, in: Kerk in Zicht.

Wat is Jezus voor de christenen?

2003, textiel, kippengaas, leren herenschoenen, acrylverf op grenenhout, kunstenaar: Jacobine Feekes (mede-oprichter kunstbus) De naam ” Jezus ” betekent ” God redt”. De naam Jezus is een vernederlandsing van het Latijnse Iesus, Ihesus 1201-1250 dat weer een verlatinisering is van het Griekse Ièsous (spreek uit: Jèsoes).

• Dit is op zijn beurt weer een vergrieksing van het Hebreeuwse jēšūaʽ, een jongere vorm van jəhōšūaʽ, waarvan de directe vernederlandsing Jozua is.
• Dit is tevens de naam van een oudtestamentisch Bijbelboek.
• Jezus Christus De traditioneel- christelijke benadering behandelt Jezus zoals hij in de ( orthodoxe ) traditie van het christendom wordt opgevat, namelijk dat hij de gezalfde van God is (‘gezalfde’ komt van het Griekse woord ‘christos’ wat in het Nederlands wordt weergegeven als ‘christus’) en zelf ook (onderdeel van) God is (de leer van de goddelijke drie-eenheid ).

In de traditioneel- christelijke benadering wordt Jezus daarom aangeduid als Jezus Christus ; soms ook als Jezus de Messias (‘messias’ betekent eveneens ‘gezalfde’ en is de Nederlandse weergave van het Hebreeuwse woord ‘masjiach’). Jezus Christus is de stichter van het christendom,

Christus (van het Griekse ‘christos’) betekent: ‘gezalfde verlosser’. Hij wordt ook wel ‘de zoon van God ‘ genoemd. Zijn leven en leer staan beschreven in de bijbel, Ongeveer 2000 jaar geleden werd hij geboren in Palestina, Zijn geboorte is omgeven met wonderen. Zo werd hij geboren uit een maagd, Maria, en kwam hij ter wereld in een stal in Bethlehem,

Direkt na zijn geboorte kwamen herders, door engelen gewaarschuwd, hem aanbidden als de nieuwe koning, Jezus groeide op in de joodse godsdienstige traditie, Op ca. dertigjarige leeftijd begon hij zijn leer te verkondigen, die op enkele belangrijke punten afweek van de joodse godsdienst,

Hij verzamelde een groep volgelingen om zich heen. Zijn optreden bracht hem in conflict met de overheid en hij werd veroordeeld tot de dood aan het kruis, Hij stond, volgens de bijbel, echter op uit de dood, Na zijn opstanding werd hij gezien door een aantal van zijn leerlingen. Veertig dagen na zijn dood verliet hij de aarde,

Daarna gingen zijn volgelingen door met het verkondigen van zijn leer. Zo ontstond het christendom, Jezus van Nazareth De historisch-kritische benadering van Jezus van Nazareth probeert op een wetenschappelijke en rationele wijze te achterhalen wat we over zijn bestaan kunnen weten, wat hij kan hebben gezegd en gedaan.

Voor de kennis van Jezus zijn we voor meer dan 90% aangewezen op de vier canonieke evangeliën ( Matteüs, Marcus, Lucas, Johannes ). Verder zijn er nog enkele andere gegevens in de andere geschriften van het Nieuwe Testament: vooral in de Handelingen der Apostelen, maar ook nog in de brieven. De gegevens zijn echter minimaal en betreffen hoofdzakelijk de interpretatie van de dood van Jezus en de zogeheten ‘paaservaringen’, die in het Nieuwe Testament zelf als verschijningen geduid worden.

Hoewel onder onderzoekers algemeen erkend wordt dat er geen fysiek bewijs is dat Jezus heeft bestaan, gaan vrijwel alle historici er van uit dat Jezus wel degelijk een historische figuur is. Zij doen dit op grond van de vele sporen die Jezus heeft nagelaten in de godsdiensten van het Midden- Oosten en de tekstkritiek van de bestaande bronnen (isolering van het kerygma).

Jezus buiten het christendom Aan Jezus worden buiten het christendom verschillende betekenissen toegekend die afwijken van die van het christendom, In deze religieuze, levensbeschouwelijke of filosofische visies wordt hij gezien als een profeet, een valse profeet, een grote verlichte meester, een spiritueel heler of een gewoon persoon die pas na zijn dood een goddelijk statuut heeft gekregen.

Jodendom De aanname dat Jezus ( orthodoxe Joden duiden hem in het Hebreeuws aan met Jesjoe) de messias was, wordt in het jodendom gezien als een ketterij, De wereld is niet behouden en het messiaanse tijdperk is niet aangebroken. Joodse religieuze leiders en autoriteiten beschouwen de leringen die aan Jesjoe worden toegeschreven als varianten op de opvattingen van de Essenen en Farizeeërs uit dezelfde tijd,

Zij merken op dat de beschrijving van het leven van Jesjoe, past bij een toegewijde Jood en opstandige nationalist ten tijde van de Tweede Tempel. Terwijl eerdere volgelingen van Jesjoe wellicht behoorden tot een joodse sekte, waren het de leringen van Paulus die de relatie tussen het christendom en het jodendom verbraken.

Diverse gebruiken in het christendom zijn duidelijk afkomstig uit het jodendom, maar hebben een theologische betekenis aangenomen die aan het jodendom vreemd is. Er zijn diverse pogingen gedaan om het klaarblijkelijke conflict tussen de joodse en christelijke theologische gezichtspunten over de messias met elkaar te verzoenen.

1. Vooral het werk van Franz Rosenzweig is bekend geraakt, die postuleerde dat er een twee-zijdig verbond bestaat, waarbij christenen een Messias hebben gekozen om zich te bekeren vanuit de heidense wereld.
2. Messias belijdende Joden houden Jezus wel voor de messias (door hen Jesjoea genoemd) en onderhouden daarmee een christelijke visie maar beleven dit verder op een zo joods mogelijke wijze.

Mandaeërs De mandeeërs zien Jezus als een valse profeet in vergelijking met Johannes de Doper, Gnostiek of gnosticisme De gnostiek is een aantal uiteenlopende groeperingen, die ontstaan zijn uit de confrontatie van het gnosticisme met het christendom,

Door de verschillende gnostische sekten werd Jezus gezien als de verlosser en brenger van gnosis. In gnostische sekten zoals de manichaeërs vervulde Jezus geen rol als verlosser, terwijl in andere juist verraders werden vereerd, zoals Kaïn en Judas, In enkele gevallen stapte men van de oude godheid af (zoals de sethianen) en ging men voortaan Jezus aanbidden.

In de vroegchristelijke stroming van de gnostiek is Jezus geen God maar een boodschapper, die de mens komt oproepen ‘zichzelf te herinneren’. Gnostische en gnostiserende Geschriften, waaronder de zogenaamde Nag Hammadi-geschriften (teruggevonden in 1945) presenteren Jezus als iemand die een radicale breuk voorstond met het beeld van JHWH als een wreedaard.

In deze teksten kan men lezen, dat de ‘ god van liefde ‘ waarover Jezus sprak onmogelijk dezelfde zou kunnen zijn als de ‘wraakzuchtige’ en ‘jaloerse’ god uit het Oude Testament. In de gnostische teksten komt geen biografie van Jezus voor zoals in de evangeliën van het Nieuwe Testament. Ook de kruisiging en de opstanding worden meestal niet genoemd.

Veel van deze teksten vertellen over een ontmoeting met Jezus in een visioen, vergelijkbaar met de ervaring van Paulus op weg naar Damascus, In de meeste gnostische teksten wordt daarom ook ontkend dat Jezus in een lichamelijke gestalte op aarde zou zijn geïncarneerd, omdat men Jezus alleen ‘in de geest ‘ zou kunnen ontmoeten.

• Isa ( Jezus in de islam ) Isa (عيسى, ook wel Isa bin Maryam, “Isa zoon van Maryam” genoemd) is de islamitisch – Arabische naam voor Jezus, die in de Koran genoemd wordt als een belangrijk profeet en boodschapper van de Indjil.
• Christelijke Arabieren gebruiken de term Yasu’ al-Masih (يسوع المسيح).
• Moslims in de hoofdstroom van de islam geloven dat Jezus ( Arabisch : Isa) een boodschapper en een van de profeten van Israël was.

Daarnaast geloven zij ook dat hij de messias is. Zij geloven ook in de wonderen van Isa (zijn geboorte, genezingen, hemelvaart, etc.), maar geloven dat deze wonderen door God verricht werden via Isa, iets dat gedeeld wordt met veel christenen, die zich daarbij beroepen op Fillipenzen 2:6-8.

1. Moslims beschouwen Isa niet als de zoon van God en beschouwen ieder geloof dat hij goddelijk was als een ketterij die onverzoenbaar is met de eenheid van God,
2. In Soera Pracht en Praal 81 staat : ‘Indien de Barmhartige een zoon had, dan zou ik de eerste der aanbidders zijn.’ De Koran zegt ook dat Isa een ‘woord’ van God was, omdat zijn komst in het Oude Testament werd voorspeld.

Moslims geloven ook niet dat Isa gekruisigd is; de Koran verhaalt dat God het deed vóórkomen alsof Isa gekruisigd werd, maar dat dit niet zo was en dat hij in leven bleef. Sommige moslims geloven dat een van de personen die probeerde Isa te vermoorden dankzij ingrijpen van God op hem ging lijken en plaatsvervangend is gekruisigd, terwijl Isa naar de hemel werd verheven.

Zij verwachten dat Isa terug zal komen op aarde, Deze voorstelling van zaken doet wel wat denken aan het vroege docetisme, dat onderwees dat slechts een gelijkenis ( Grieks : ‘dokesis’) van Isa werd gekruisigd. Het docetisme werd door de vroege Rooms- katholieke Kerk veroordeeld als ketterij, Sommige andere sekten, met name de moslims die tot de (Pakistaanse) Ahmadiyyabeweging behoren, geloven wel dat Isa gekruisigd werd, maar niet dat hij aan het kruis is gestorven.

Ze geloven dat hij van het kruis werd afgenomen en verzorgd door zijn trouwe discipelen, Later herstelde hij van zijn wonden en reisde hij naar India. Hij zou in Kasjmir begraven zijn waar hij bekend is onder de naam Yuz Asaf. Zij geloven dat een speciale graftombe in Kasjmir waarop deze naam nog vermeld staat, het graf van Isa is.

1. Antroposofie De christologie neemt een centrale plaats in in de antroposofie,
2. De antroposofie ontstond in 1912.
3. Rudolf Steiner was sinds 1902 voorzitter van de Duitse afdeling van de Theosofische Vereniging.
4. In 1912 verliet Steiner de Theosofische Vereniging wegens een fundamentele onenigheid met het bestuur m.b.t.

hun bedoeling om de toen nog jonge Jiddu Krishnamurti aan de wereld voor te stellen als de Messias, de teruggekeerde en gereïncarneerde Jezus als christus, wat voor Steiner een absurditeit was. Volgens Rudolf Steiner was de fysieke incarnatie van Jezus aan het begin van onze tijdrekening een eenmalige en centrale gebeurtenis.

• Rudolf Steiner noemt dit de ” Christus impuls ‘ en het “mysterie van Golgotha ‘.
• Naast een groot aantal voordrachten over dit thema werkte Rudolf Steiner, samen met een aantal theologen, ook een vernieuwing van de cultus uit.
• Deze beweging voor een liturgische vernieuwing is wereldwijd actief onder de naam Christengemeenschap.

New Age Heden ten dage zien veel New Agers Jezus als een onbegrepen goeroe die verlichting predikte. In Het Urantiaboek wordt Jezus neergezet als de spirituele leider van dit specifieke deel van het universum waarin deze planeet zich bevindt. De titel ‘Zoon van God ‘ wordt in dit boek beschreven als een naam waar leiders van zogenaamde ‘Plaatselijke Universa’ krachtens de hemelse hiërarchie voor in aanmerking komen.

Jezus zou zo iemand geweest zijn, reeds voor zijn geboorte op aarde en sinds zijn dood heeft hij deze functie weer aangenomen. Atheïsme Voor vele atheïsten, agnostici en deïsten was Jezus een gewoon mens, een van de vele Jezussen die er in die tijd in Palestina rondliepen – een rondreizende joodse leraar die geen wonderen verrichtte en evenmin claimde God te zijn.

Zij vinden zich eerder terug in de historisch-kritisch benadering Jezus (historisch-kritisch benaderd), waarin de bovennatuurlijk verhalen over Jezus beschouwd worden als mythische en symbolisch -literaire constructies achteraf. Voor een aantal atheïsten heeft Jezus als persoon nooit bestaan.

Wie is Jezus voor christenen?

Jezus Christus – Onderwerpen – Rijksstudio – Rijksmuseum Jezus van Nazareth is de stichter van het christendom. Hij wordt ook Christus genoemd, van het Griekse christos, wat ‘gezalfde’ betekent. Zijn leven en leer staan beschreven in het Nieuwe Testament van de Bijbel. Jezus werd geboren in een stal in Bethlehem (Palestina), destijds een Romeinse provincie.

• Zijn geboorte was met wonderen omgeven.
• Sinds de zesde eeuw markeert zijn geboorte het begin van de christelijke (westerse) jaartelling.
• Jezus groeide op in de joodse traditie.
• Vanaf dat hij een jaar of dertig was, verkondigde hij zijn eigen leer, die afweek van de joodse godsdienst.
• Hij kreeg leerlingen, genas zieken en verrichtte wonderen.

Dat alles bracht hem in conflict met de Romeinse overheid, die hem veroordeelde tot de kruisdood. Na drie dagen herrees hij uit het graf en vertoonde hij zich aan enkele volgelingen. Veertig dagen na zijn dood vond zijn hemelvaart plaats. Twaalf leerlingen – de apostelen – verspreidden Christus’ leer.

Waar staat het standbeeld van Jezus?

Standbeeld van Christus de Verlosser “Ik kijk altijd vol bewondering naar dit imposante monument! ” – Lilian woont al sinds 2023 in Rio de Janeiro Het wereldberoemde standbeeld van Christus de Verlosser. (Bron: Phil Whitehouse) Het standbeeld van Jezus Christus, met zijn armen wijd open, staat boven op de Corcovado-berg. Dit imposante monument is het meest iconische symbool van Rio, en het is geen verrassing dat Christus de Verlosser één van de Zeven Nieuwe Wereldwonderen is.

• Het 30 meter hoge beeld is uit speksteen gehouwen, en bij het standbeeld heb je een prachtig uitzicht over de stad.
• De Corcovado Tram, die over een spoor naar de top van de berg rijdt, is de leukste manier om het standbeeld boven op de berg te bezoeken.
• TIP: Reserveer vooraf een kaartje als je het monument in het weekend of in de vakantieperiode wilt bezoeken.

: Standbeeld van Christus de Verlosser