Wat is het verhaal van de Handmaid’s Tale?

Verhaal – De serie speelt zich af in een dystopische nabije toekomst. Het geboortecijfer is door seksueel overdraagbare aandoeningen en milieuverontreiniging drastisch gedaald. Na een burgeroorlog grijpt een totalitair regime van christelijke fundamentalisten, genaamd Gilead, de macht in de Verenigde Staten.

1. Het land wordt omgevormd tot een streng religieuze samenleving waarin het woord van God als leidraad gebruikt wordt voor elk aspect van het leven.
2. Het land wordt geleid door een mannelijke elite.
3. De vruchtbare vrouwen worden gedwongen ” Handmaids ” (Nederlands: dienstmaagd) te worden.
4. Deze Handmaids, die steevast een rood gewaad dragen, worden elk aan een mannelijke bevelhebber en diens onderdanige echtgenote toegewezen.

Hun voornaamste taak is het baren van kinderen, gebaseerd op het bijbelse verhaal van Rachel en haar dienstmaagd Bilha, Om die reden worden ze regelmatig ritueel verkracht door hun meester. Bij een geboorte wordt het kind meteen afgestaan aan de meester en diens echtgenote.

Om ervoor te zorgen dat de Handmaids niet opstandig zijn en hun taak zo goed mogelijk volbrengen en leven volgens het woord van God, worden ze streng opgeleid en gecontroleerd door de ” Aunts “, tantes, Gedrag dat als afwijkend, opstandig of heiligschennis wordt beschouwd, zoals homoseksualiteit, wordt gewelddadig bestraft.

Om ervoor te zorgen dat niemand vlucht worden de straten bezet door paramilitaire eenheden. Er is ook een geheime politie, de zogenaamde ” Eyes “, die elke vorm van rebellie in de samenleving proberen te detecteren en uit te schakelen. June Osborne probeert met haar man Luke en hun kind te ontsnappen aan de totalitaire samenleving, maar ze wordt gearresteerd.

Ze wordt gedwongen een opleiding tot Handmaid te volgen en wordt nadien bij het gezin van de machtige Commander Fred Waterford en diens echtgenote Serena Joy geplaatst. Derhalve krijgt ze de nieuwe naam Offred (“van Fred”). Ze denkt vaak terug aan de jaren voor Gilead, toen ze nog een eigen naam en identiteit had, getrouwd was en een kind had.

Ze probeert zich zo goed mogelijk aan de strenge regels te houden in de hoop dat ze ooit weer als een vrij persoon kan leven en haar dochter kan terugzien.

Waar speelt het verhaal van de dienstmaagd zich af?

Het verhaal van de dienstmeid speelt zich af in een dystopische versie van Amerika in de nabije toekomst. Het land is omgedoopt tot de Republiek Gilead, het totalitair regime is strikt gebaseerd op de Bijbel.

Waar gaat The Handmaid’s Tale over boek?

Je vindt dit artikel in – Boek, ebook of luisterboek? Boek Gemiddelde van 112 reviews 68 28 8 5 3

Geschreven bij Handmaid’s Tale Boek van de jaren tachtig. Toch zeer relevant voor de dag van vandaag. Geschreven bij Handmaid’s Tale Wat een indrukwekkend boek. Waarom heb ik hier nooit eerder van gehoord?

Heldere boodschap herleesbaar sterk verhaal

Geschreven bij The Handmaid’s Tale The Handmaid’s tale speelt zich af in de nabije toekomst, waar een religieuze groepering de Amerikaanse regering heeft overgenomen. Het verhaal draait rond Offred: haar leven werd compleet overhoop gegooid en aangezien ze een vruchtbare vrouw is, leeft ze nu als een Handmaid, een soort broedmachine voor de rijken.

1. Haar echte naam (uit de tijd voor de religieuze staatsgreep) is niet gekend en word ook niet vermeld.
2. Offred komt simpelweg van ‘of Fred’: ze is momenteel eigendom van Fred.
3. Zodra hij haar bevrucht en zij hem een kind geeft, word ze naar een andere rijke familie gestuurd die geen kinderen kunnen krijgen en krijgt ze een nieuwe naam.

Om je maar een idee te geven hoe het eraan toegaat in deze setting. Het verhaal is goed opgebouwd en laat ons afwisselend een glimps zien van het heden, het verleden en heel af en toe ook hoop voor de toekomst (al is die maar gering). Een heel aangrijpend verhaal dat prachtig geschreven werd en allerlei sterke emoties oproept.

Fantasierijk Meeslepend verhaal Goede verhaallijn

Dankzij de serie weet bijna iedereen wel iets van het verhaal van the handsmaid’s tale. Het gaat over een (dictatoriale) republiek waar de hooggeplaatste vrouwen onvruchtbaar lijken te zijn geworden. Jonge vruchtbare vrouwen worden als handsmaids (vruchtbare slaven) in huis gehaald om de stellen toch van kinderen te voorzien. Wat had ik dit verhaal graag zonder voorkennis gelezen. Want het duurt erg lang voor de schrijver iets weggeeft van het verhaal, de huidige situatie en oorzaak van de situatie. Had ik dat als lezer volgehouden? Aan de ene kant bleef ik geïntrigeerd want wat is er nou precies gebeurd voor de Republiek van Gilead tot stand kwam? Aan de andere kant nemen lange zinnen me mee in een wereld waar vrouwen als nonnen (in het rood) over straat gaan en ze vooral heel vroom lijken te zijn en waar niet veel lijkt te gebeuren. Aan het beschrijvende taalgebruik (denk aan hele lange zinnen vooral over de omgeving en bloemen) heb ik me niet echt gestoord. Er zit een drukkende 1984 feel aan boek (big brother is watching you), maar dit boek gaat verder. Offred zit dichterbij de macht dan die voelbaar was in 1984. Je merkt de invloeden van de jaren 80 (de koude oorlog, de opkomst van aids). Maar toch blijft dit verhaal modern en tegelijkertijd iets wat nu ook zou kunnen gebeuren (en gebeurt dit niet in sommige landen op een ietwat vergelijkbare manier?). Het tijdsbestek van het verhaal zelf voelt Victoriaans, maar ook als iets in de verre toekomst. Waar ik bang voor was: een extreem open einde, dat was er gelukkig niet. Toch zijn niet al mijn vragen beantwoord. Wat voor mij sterker had gekund is hoe zijn we tot deze situatie gekomen? Hoe werd bepaald wie welke positie binnen de Republiek kreeg? En verkijk je niet – zoals ik bijna – op het laatste hoofdstuk. Dat is niet enkel verantwoording van de schrijver. Zonder dat hoofdstuk was ik wel met een ontevreden gevoel achtergebleven. Geschreven bij Het verhaal gaat over Amerika die wordt gedomineerd door christen fundamentalisten. Het land heet nu Republiek Gilead en is veranderd in een godsdienststaat met als “laagtepunt” dat vrouwen een zeer ondergeschikte rol in de samenleving hebben. Zij zijn alleen geschikt als 1)huisvrouw 2)dienstmeid 3)broednest. De hoofdpersoon Offred (in de zin van “van Fred”) is bij een belangrijke ambtenaar genaamd Fred in huis geplaatst om zwanger van hem te worden. Offred is een “handmaid” omdat zij vroeger van haar man is gescheiden wat volgens de huidige wetgeving een zonde is. Haar rechten als mens is haar daarom afgenomen. In het verhaal is niemand wat ze lijken. Fred ziet Offred wel als mens, zelfs als een begeerlijk persoon en geeft haar veel vrijheden die hen allebei de doodstraf zou kunnen opleveren als het ontdekt wordt. De vrouw des huizes, Serena Joy, heeft geen baan meer en zoekt haar vervulling in het hebben van een kind. Omdat Serena het vermoeden heeft dat Fred steriel is, koppelt ze Offred aan de chauffeur Nick zodat hij Offed kan bezwangeren. Nick heeft banden met een ondergrondse organisatie die vrouwen helpt te ontsnappen uit Gilead. Maar is Nick wel te vertrouwen? Het beeld dat Margaret Atwood schetst, is bizar en verontrustend tot op het bot. Tegelijkertijd is het niet irritant schokkend; dat is niet haar bedoeling. Het verhaal is geen feministische protest tegen de positie van vrouwen in de maatschappij, maar een schets van menselijke relaties en reacties tegen een dystopisch achtergrond. Zouden wij echt anders reageren dan Fred/Serena/Nick/Offred indien wij in dezelfde beanstigende situatie zouden zitten?

Hoe eindigt het boek Handmaid’s Tale?

Het einde van Gilead De gevonden tapes zijn van Offred, waarop ze haar verhaal vertelt. Dit detail werd overgenomen in het boek, want in seizoen 3, neemt June tapes op voor Luke. Zij vertelt hem niet alles over haar leven in Gilead, maar laat hem wel weten dat Nichole het kind is dat zij en Nick samen gekregen hebben.

Van wie is Serena zwanger?

Een kindje van Nick Serena Joy blijkt een stuk minder gemakkelijk te paaien dan Fred. Als duidelijk wordt dat June niet zwanger kan worden van Fred, regelt Serena dat June met Nick naar bed gaat. Ze wordt zwanger en bevalt van dochtertje Nichole.

Wat betekent Nolite te Bastardes Carborundorum?

De pen als wapen – Schrijven is een daad van verzet in Gilead. “Pen is nijd” heet het officieel. Het is een thema dat vaker opduikt in het werk van Atwood, zoals in “De blinde huurmoordenaar”, het boek waarmee ze ooit de Bookerprijs won. Denk ook aan de voorgangster van Offred, een dienstmaagd die zelfmoord pleegde.

Wat betekent een dienstmaagd?

Dienstbode, dienstmeid of dienstmaagd? U bent hier | » » Dienstbode, dienstmeid of dienstmaagd? Geplaatst op zondag 20 maart 2016 door Bij genealogisch onderzoek komen we veelvuldig het beroep dienstmaagd, dienstmeid en dienstbode tegen. Eigenlijk zit er weinig verschil qua betekenis in deze benamingen, alhoewel een dienstbode zowel van het mannelijke als van het vrouwelijke geslacht kan zijn.

• Dienstbode wordt daarom vaak als synoniem voor butler gebruikt.
• Voor de vrouwelijke personen waren ook andere namen in gebruik.
• Aan het begin van de twintigste eeuw kon nog van meid of dienstmeid worden gesproken.
• Deze benaming was indertijd geenszins negatief van klank.
• Nog ouder is dienstmaagd, dat in modern Nederlands een plechtstatige klank heeft gekregen.

Een dienstbode, dienstmeid of dienstmaagd was iemand die in loondienst huishoudelijk werk verrichtte. Vroeger ging het meestal om een jonge, ongehuwde vrouw. In de eerste helft van de twintigste eeuw was een groot deel van de vrouwelijke beroepsbevolking in Nederland werkzaam als dienstbode in gegoede burgerhuishoudens, bij adel of bij rijke boeren.

1. Deze meisjes waren doorgaans afkomstig uit eenvoudige en vaak grote (land)arbeidersgezinnen en gingen al heel jong ‘in betrekking’; dikwijls al op 12 à 14 jarige leeftijd.
2. Zij werkten veelal onder leiding van een butler of kamerheer.
3. Men onderscheidde de inwonende dienstbode, die behalve kost en inwoning een klein loon kreeg en het dagmeisje, dat alleen overdag kwam.

Voor de arbeidsvoorwaarden van dienstboden bestonden ongeschreven regels. Volgens deze regels had de dienstbode bijvoorbeeld recht op fooien van gasten van haar werkgever. Deze fooien waren voor die tijd relatief hoog, bijvoorbeeld een gulden van een gast bij een diner.

• De dienstboden maakten enorm lange dagen en moesten keihard werken voor een klein loon.
• Hun rol was strikt onderdanig en zij dienden precies te doen wat hun werd opgedragen.
• Een grote mond of werkweigering werd bestraft met ontslag op staande voet en slechte referenties.
• Dit had als consequentie: geen inkomen en ook geen werk bij een andere familie.

Hoewel overal keihard moest worden gewerkt, maakte het wel verschil of er ‘gediend’ werd bij een rijke boer op het platteland of bij een rijke gegoede burgerfamilie in het dorp of de grote stad. Tot de werkzaamheden bij de boeren behoorde behalve schoonmaken, wassen, schrobben en koken ook koeien melken met de hand en tuinonderhoud.

1. Bij de burgerfamilies werden alleen huishoudelijke taken verricht en daarnaast behoorde de verzorging van de kinderen vaak tot de taak van de dienstbode.
2. Meestal aten en sliepen de dienstmeisjes apart in de meidenkamer of in de stal, maar in sommige gezinnen aten de meisjes wel samen aan een tafel met de familie en werden ze goed behandeld.

Of een dienstmeisje goed of slecht werd behandeld viel en stond met de mentaliteit van haar ‘mevrouw‘ en de familie. Er waren goede en slechte werkgevers en de ervaringen van het huispersoneel waren heel verschillend. De dienstmeisjes hadden een zesdaagse werkweek.

De zondag was een vrije dag en de ‘vakantie’ was slechts een weekje. Zij werden per jaar ‘besteed’ en de contracten liepen van mei tot mei. Door toenemende beroepsmogelijkheden in andere sectoren nam het aanbod van dienstboden gaandeweg af, waardoor tussen 1920 en 1940 veel Duitse dienstmeisjes werden aangenomen en ‘de dames’ spraken over het ‘dienstbodenprobleem’.

Na 1950 nam door de mechanisatie van het huishouden en de sterk stijgende lonen en belastingen ook de vraag af, waardoor het beroep van dienstbode in Nederland vrijwel is uitgestorven. ‘Dienstbode in Amsterdam bezig met het dweilen van de stoep.’; Amsterdam, 1912. Fotograaf: C.J. Hofker. Bron: (embedded) Tekst: Uit de oude Koektrommel : Dienstbode, dienstmeid of dienstmaagd?

Wat is een Handmaid?

Hoe realistisch is The Handmaid’s Tale? – de Lagarde Hoe realistisch is The Handmaid’s Tale waarin een toekomstige maatschappij geschetst wordt waarin vrouwen uitgebuit worden en mannen absolute heersers zijn? Fred, zo realiseerden we ons verbaasd en verheugd aan het eind van het eerste seizoen van The Handmaid’s Tale, heeft thuis eigenlijk geen moer meer in te brengen.

Hij stuurt zowel zijn vrouw Serena als zijn slavin June routinematig naar hun kamers als waren het stuurse kinderen en hij behoort tot de machthebbers van Gilead, maar uiteindelijk draait alles in zijn huis om Serena en June en om het baby’tje dat June draagt. Het zijn toch de vrouwen en de kinderen om wie het gaat en Fred wordt door Serena en June inmiddels goeddeels genegeerd.

Een boeiende conclusie aan het slot van een serie over ultieme mannelijke dominantie. En wat voor een serie: The Handmaid’s Tale, in Nederland te zien bij Videoland, Ziggo en nu ook Fox, is een van de mooiste tv-series van deze eeuw – die, toegegeven, nog redelijk jong is – en dat komt vooral doordat het indringende verhaal dat erin wordt verteld zo akelig geloofwaardig wordt opgedist en doet vrezen voor hoe de rest van deze eeuw eruit zal zien.

The Handmaid’s Tale begon op papier. In 1985 verscheen het gelijknamige boek van de Canadese schrijfster Margaret Atwood ( ). Het schetst een vreselijke toekomst waarin de Verenigde Staten, na een revolutie die begon met een aanslag op de president en het Congres, zijn opgegaan in de theocratische en patriarchale dictatuur Gilead.

Vrouwen hebben geen rechten (ze mogen niet eens lezen) en homo’s en lesbiennes worden vervolgd wegens ‘geslachtsverraad’. In Gilead worden de weinige vruchtbare vrouwen die er nog zijn als broedmachines misbruikt door de elite. Ze worden ‘handmaids’ genoemd, een archaïsch woord voor dienstmaagd of dienares.

1. Margaret Atwood is als consultant betrokken bij deze tv-versie van haar boek, die op veel punten afwijkt van haar oorspronkelijke verhaal en nu, in seizoen twee, op eigen kracht verder moet.
2. Want seizoen één stopte waar ook het boek ophield: June wordt zwanger afgevoerd in een zwart busje van de geheime dienst van Gilead, de kijkers in verwarring achterlatend.

June’s geheime minnaar Nick, van wie we vrezen dat hij zelf bij de geheime dienst zit, heeft haar echter bezworen dat het goed is om niet tegen te stribbelen en gewoon mee te gaan met het busje. In het boek wordt gesuggereerd (maar niet uitgelegd) dat June het busje overleeft en dat de andere inzittenden misschien juist behoren tot de Mayday groep, een verzetsbeweging die uit is op de val van Gilead. In Gilead is van vrijheden niets meer over. Niemand is echt vrij, maar het ergst is het voor de handmaids uit de titel. Hun lot is zo ondragelijk omdat ze iets kunnen wat de meeste vrouwen in de wereld niet meer kunnen: baren. De mensheid is getroffen door grootschalige vrouwelijke onvruchtbaarheid.

De oorzaak blijft onbenoemd. De vruchtbare handmaids worden zogenaamd geëerd maar in wezen totaal gecontroleerd; ze worden heropgevoed in een kamp, in een purperen habijt gehesen en uitgedeeld aan bevoorrechte gezinnen. Tijdens een maandelijkse verkrachting, die ‘de ceremonie’ wordt genoemd, liggen ze tussen de benen van de (geklede) vrouw des huizes terwijl haar man (eveneens bijna geheel gekleed) de daad verricht die het gezin aan een nakomelingetje moet helpen.

Op deze groteske wijze wordt benadrukt dat het eigenlijk om een kind van de vrouw des huizes gaat en dat de handmaid niets meer is dan een noodzakelijk kwaad, een biologische hindernis die even genomen moet worden op weg naar een kindje. Zo is June draagmoeder van het echtpaar Fred en Serena.

Fred is een van de grondleggers van Gilead. Om de verhoudingen tussen een handmaid en haar gastgezin verder te benadrukken, verliest ze haar eigen naam. June wordt alleen door zichzelf June genoemd, voor alle anderen heet ze Offred, ofwel ‘van Fred’. Alles aan de wereld van Gilead is ijzig en naar – tegenstanders van het regime worden geëxecuteerd en hun lichamen in het openbaar opgehangen – en dat benadrukt de serie ook nog eens in de vormgeving, die vooral de kleuren lijkblauw en ziekenhuisgroen gebruikt.

Alleen de purperrode uniformen van de handmaids verbreken deze monotonie. En het is juist deze status aparte die de handmaids noodgedwongen nader tot elkaar kan brengen. Zoals June aan het eind van seizoen één zegt: ‘Ze hadden ons nooit uniformen moeten geven als ze niet willen dat we een leger vormen.’ Dat belooft wat. Het unheimische van The Handmaid’s Tale zit hem niet alleen in Junes’ heden, maar vooral in de flashbacks naar haar recente verleden, van vóór de revolutie. Dat lijkt als twee druppels water op ons heden. Vooral in de grote steden lijken liberale waarden hoogtij te vieren maar je ziet al barsten komen in de vanzelfsprekende vrijheden van June’s bestaan.

De barista van haar koffiebarretje maakt haar bijvoorbeeld uit voor slet vanwege haar vrijmoedige gedrag en dat overkomt haar en haar vriendinnen steeds vaker. Dat het in June’s leven verrassend snel normaal is dat vrouwen routinematig voor hoer worden uitgemaakt, is niet het enige dat de kijker bekend voorkomt.

In interviews benadrukken Margaret Atwood en Elisabeth Moss ( ), de actrice die Offred / June zo weergaloos speelt, steeds dat de opnames van seizoen één al in volle gang waren toen Trump tot president werd verkozen en dat de vormen van haat jegens vrouwen en minderheden die we in de VS sindsdien zien optreden, in zekere zin toeval zijn.

Tegelijkertijd benadrukt Atwood dat alle afschuwelijkheden die ze in haar boek heeft gestopt, in de geschiedenis al talloze malen zijn vertoond. Alleen in het Westen is het momenteel al een tijdje prettig toeven voor vrijzinnige mensen. Maar de boel, zo lijken Atwood en de makers van de serie te willen zeggen, is wel aan het schuiven en dat zien we zelf nauwelijks onder ogen.

Welke kant het leven van June, Fred en Serena opgaat nadat het busje is weggereden, zien we vanaf deze week in dertien nieuwe afleveringen. De vanzelfsprekendheid van de macht van Fred lijkt in elk geval tanende. Maar of ons uiteindelijk een betere toekomst wordt voorgespiegeld door het vervolg van The Handmaid’s Tale is afwachten. RSIN 8531 62 402 : Hoe realistisch is The Handmaid’s Tale? – de Lagarde

Is seizoen 5 het laatste seizoen van The Handmaid’s Tale?

Nóg meer goed nieuws – Er is al bekend gemaakt dat er een zesde seizoen van de bloedspannende serie aankomt. Hiermee is ook bevestigd dat dit het laatste seizoen zal zijn. Fans hoeven echter niet te treuren, want er is goed nieuws. ‘The Handmaid’s Tale’ is gebaseerd op het boek van,

Waar is de Handmaid’s Tale opgenomen?

• 21-07-2022 • leestijd 1 minuten Ter voorbereiding op de tv-première van het vierde seizoen zie je elke vrijdag een dubbele aflevering. De serie The Handmaid’s Tale gaat weer van voor af aan van start op zender Fox: elke week zie je op vrijdag een dubbele aflevering. The Handmaid’s Tale is een dystopisch drama gebaseerd op een boek van Margaret Atwood ( Alias Grace ).

• Het verhaal speelt zich af in Gilead, een samenleving waar de vrouwen door de mannelijke machthebbers tot slaaf gemaakt zijn.
• Elisabeth Moss ( Shining Girls ) speelt de hoofdrol als dienstmaagd June Osborne.
• Met de herhalingen van de eerste drie seizoenen wordt er toegewerkt naar de tv-première – die plaats zal vinden ergens in november – van het vierde seizoen, dat momenteel nog alleen on demand te zien is bij Videoland en Ziggo.

In Nederland gaat op 15 september tevens het vijfde seizoen van het drama in première bij Videoland. The Handmaids Tale S01-03 is vanaf 5 augustus te zien op Fox. Onze nieuwsbrief ontvangen? Iedere vrijdag de nieuwste series en films in je inbox! Meld je hier aan.

Waar kan ik seizoen 5 Handmaid’s Tale?

Het vijfde seizoen van The Handmaid’s Tale, dat nu enkel zien is bij Videoland, gaat in april tevens in première op televisie.

Hoeveel delen heeft Handmaid’s Tale?

The Handmaid’s Tale – Seizoen 5 (2022)

Wie is de vader van Serena’s kind?

Serena Williams bevallen van dochter Hollandse Hoogte Een zwangere Serena Williams in juni op Roland Garros NOS Nieuws • zaterdag 2 september 2017, 10:38 • Aangepast zaterdag 2 september 2017, 14:17 Serena Williams is moeder geworden. De tennisster beviel gisteren in Florida van een dochter.

Hoe zij heet, is nog niet bekendgemaakt. Vader van het kind is Alexis Ohanian, met wie Williams sinds eind vorig jaar is verloofd. Williams maakte in april bekend dat ze in verwachting was. Toen ze in januari de Australian Open won, bleek ze al acht weken zwanger te zijn. De 23-voudige grandslamwinnaar is van plan om bij de volgende Australian Open,

Het nieuws over de bevalling werd bekend kort voordat Williams’ zus Venus in actie moest komen op de US Open. Venus Williams zei dat ze “super excited” was over het babynieuws. De kersverse ouders worden op sociale media overspoeld met felicitaties, onder meer door Serena’s coach.

Welke ziekte heeft Serena Williams?

longembolie – Daarna ging het pas echt mis en braken er zes dagen van onzekerheid aan. “Het begon met een longembolie, waarbij slagaders in de longen geblokkeerd worden.” Dit leidde tot veel complicaties. Door het hoesten scheurde de wond van de keizersnede terug open en moest Serena een operatie ondergaan.

Wie is Nicole in Handmaid’s Tale?

Nichole Holly Osborne, temporarily named Nichole Waterford, is the biological baby daughter of Nick Blaine and June Osborne, She was initially named Holly by her mother when giving birth (after her maternal grandmother) and renamed Nichole by the Waterfords, June later approved the latter name,