9. Vraag iemand uit uw doelgroep uw verhaal te lezen – Schakel iemand in die tot uw doelgroep behoort om uw verhaal door te lezen zodra deze af is. Op die manier wordt er op een andere wijze naar gekeken. Zo vallen verhaallijnen op die bijvoorbeeld abrupt eindigen en worden zo mogelijk de onlogische aspecten eruit gepikt.

Het is goed om iemand met een frisse blik naar uw verhaal te laten kijken. Sommige mensen dromen al tijden over het schrijven van een eigen boek. Maar het daadwerkelijke schrijven begint bij uzelf. Zoals het stappenplan al beschrijft begint u groot en werkt u toe naar de details. En wanneer het boek af is, vraagt u zich af waarom u het niet eerder hebt gedaan! Bent u benieuwd naar wat u te doen staat nadat u uw boek hebt geschreven? Lees dan onze blog: ‘Boek geschreven wat nu?’.

: Beginnen met het schrijven van je boek (9 tips) – Ipskamp

Hoe schrijf je het begin van een boek?

Begin met je verhaalidee – Begin meteen met het introduceren van je verhaalidee. Vaak is het verhaalidee het antwoord dat je zou geven op de vraag: ‘waar gaat je verhaal over?’ Het idee is de reden dat de lezer jouw boek koopt: de tekst op de flaptekst prak hem of haar aan.

1. Wanneer je direct met je verhaalidee begint, voorkom je lange blokken informatie en uitgebreide introducties die de lezer niet wil en niet nodig heeft.
2. Een goed voorbeeld hiervan is de eerste alinea van De vreemde van Harlan Coben: De vreemde zette Adams leven niet in één keer op zijn kop.
3. Tenminste, dat zou Adam Price zichzelf later voorhouden, hoewel het niet waar was.

Op de een of andere manier had Adam meteen geweten, vanaf de allereerste zin, dat zijn vertrouwde leven als tevreden, getrouwde vader van twee in een leuk huis in een kleine stad voorgoed voorbij was. De zin was op zichzelf niet zo bijzonder, maar er zat iets in de toon waarop hij werd uitgesproken, de overtuiging en de bezorgdheid die erin doorklonken, wat Adam deed vermoeden dat niets ooit nog hetzelfde zou zijn.

Hoe oud moet je zijn om een boek uit te geven?

Je zult dus uiteindelijk ‘op moeten biechten’ dat je zestien bent. Als je meerderjarig bent, heb je dat ‘probleem’ niet meer. – Ja, het heeft dus zin om het te proberen. – Bij elke uitgeverij waarvan je denkt dat je manuscript er past.

Hoe begin je een tekst?

1. Begin bij het begin – De ‘standaard’ manier van schrijven is heel simpel. Je begint bij de eerste zin en schrijft door tot de laatste. Handig voor als je het verhaal al goed in je hoofd hebt zitten of als jouw tekst ook chronologisch opgebouwd is. Misschien lijkt dit de enige manier waarop je ‘hoort’ te schrijven, maar dat is zeker niet waar.

Hoe maak je een pakkende openingszin?

1 – Roep vragen op – Een goede openingszin bevat een vleugje mysterie. Als de zin vragen oproept door een woord of naam die om nadere uitleg schreeuwt, dwing je de lezer bijna om ook de tweede zin te lezen. Journalisten en tekstschrijvers maken veel gebruik van deze techniek.

Soms vermelden ze zelfs letterlijk dat de lezers een geheim zullen ontrafelen als ze de rest van de tekst tot zich nemen. Dit is bijvoorbeeld de veelbelovende eerste zin van een veel gelezen artikel uit het AD over een volleyballer die is veroordeeld voor een seksschandaal, Zijn schouders zijn breed, zongebruind, maar er rust ook een immens geheim op, dat hij toch echt aan zijn moeder moet opbiechten.

Maar het hoeft er niet zo dik bovenop te liggen. Met Macbook stonden we voor een enorme uitdaging. Apple begint de advertentie voor de nieuwe Macbook met deze eenvoudige zin, die meteen een vraag oproept: wat voor uitdaging? Ook schrijfster Donna Tart roept in haar roman de De verborgen Geschiedenis volop vragen op met haar openingszin.

Hoe noem je het begin van een verhaal?

Begin – Het incipit is de openingszin of -passage van een verhaal. De vertelling van een verhaal kan op drie verschillende punten van dat verhaal beginnen: vooraan in de geschiedenis, in het midden of achteraan. Bij ” ab ovo ” (letterlijk: uit het ei ) begint de vertelling bij het begin van de geschiedenis.

De schrijver voert de belangrijkste personages ten tonele en vertelt het een en ander over hen. In de narratologie wordt gesproken over het geven van de expositie, informatie over dat wat aan het verhaal voorafging, zodat de lezer of de kijker het vervolg van het verhaal kan begrijpen. Bij in medias res (letterlijk: in het midden van de zaak ) start de vertelling zonder duidelijke inleiding of sfeerschepping, terwijl de voorafgaande gebeurtenissen pas later (impliciet of expliciet) uit de doeken worden gedaan.

Een vaak gebruikte techniek is het werken met flashbacks om de ontbrekende informatie te onthullen. Bij post rem (letterlijk: na de zaak ) of in ultimas res (op het einde van de zaak) begint de vertelling bij het einde van de geschiedenis. Ook hier wordt de techniek van de flashback vervolgens toegepast.