Parafraseren – Een parafrase is het in eigen woorden weergeven van andermans werk en wordt gevolgd door een verwijzing tussen haakjes met de achternaam van de auteur(s), het jaartal, en het paginanummer. De auteur kan ook in de lopende tekst genoemd worden.

1. Het noemen van het paginanummer is niet verplicht maar wordt wel aanbevolen als er naar een specifieke passage verwezen wordt.
2. Bij internetbronnen worden geen paginanummer(s) genoemd, met uitzondering van genummerde bestanden, zoals een rapport dat als pdf-bestand online is gezet.
3. Bij achternamen worden tussenvoegsels als ‘van de’, ‘de’, etc.

in de verwijzing in de tekst genoemd, het eerste woord met een hoofdletter. Zie ook: Tussenvoegsels, Achter ‘p.’ komt altijd een spatie. Parafrase met de verwijzing tussen haakjes, 1 of 2 auteurs Bij twee of meer auteurs/redacteurs staat voor de laatste naam het &-teken.

Voor het onderzoek wordt aangeraden eerst het probleem of de situatie te analyseren (Migchelbrink, 2006, p.68). Het wordt aangeraden om voor het onderzoek eerst het probleem te analyseren (Migchelbrink, 2006) en daarna, Er worden verschillende methoden voor het verzamelen van data beschreven (Van der Donk & Van Lanen, 2019, p.175), waarvan, Een dataverzameling maken kan op verschillende manieren (Van der Donk & Van Lanen, 2019).

Parafrase met de verwijzing tussen haakjes, 3 of meer auteurs Bij drie of meer auteurs/redacteurs wordt alleen de eerste naam vermeld, gevolgd door ‘et al.’ (afkorting van het Latijnse et alii = en anderen).

Mensen zijn zich niet altijd bewust van bepaalde vormen van gedrag, bijvoorbeeld discriminatie (Baarda et al., 2015, p.15) en, Vergeleken met een vragenlijst over gedrag is het observeren van gedrag onpraktisch (Baarda et al., 2015) en,

Zie ook: Hoe wordt in de tekst en in een bronnenlijst verwezen naar bronnen met meerdere auteurs? Parafrase met de auteur(s) in de tekst In een lopende zin wordt bij twee of meer auteurs niet het &-teken maar het woord ‘en’ gebruikt. Laat bij drie of meer auteurs de komma achter de voorlaatste naam weg.

Migchelbrink (2006) raadt aan eerst het probleem of de situatie te analyseren. Volgens Van der Donk en Van Lanen (2019) is het doel van een praktijkonderzoek de verbetering van de eigen beroepspraktijk. Volgens Baarda et al. (2019) zijn mensen zich niet altijd bewust van bepaalde vormen van gedrag, bijvoorbeeld discriminatie.

Parafrase van een internetbron

Cognitieve dissonantie is recht praten wat krom is (Grit, 2018) en dat, Het Nederlands Huisartsen Genootschap (z.d.) geeft enkele suggesties hoe kinderen met autisme kunnen leren om makkelijker contact te maken.

Parafrase van meerdere publicaties Om een stelling te onderbouwen kan naar meerdere publicaties tegelijk worden verwezen, alfabetisch gerangschikt en gescheiden door een punt-komma (;):

, verschillende publicaties (Baarda et al., 2015; Migchelbrink, 2006; Van der Donk & Van Lanen, 2019) laten zien.

Tip: Omdat bij een parafrase niet altijd duidelijk is waar deze begint, kan het handig zijn om de bronvermelding aan het begin van de tekst te vermelden:

Migchelbrink (2006, p.68) raadt aan om voor het onderzoek het probleem of de situatie te analyseren. In Praktijkgericht onderzoek voor zorg en welzijn (Migchelbrink, 2006) wordt voor het onderzoek aangeraden om eerst het probleem te analyseren en daarna.

Voor de volledigheid worden van bovenstaande voorbeelden ook de vermeldingen in de bronnenlijst genoemd. Zie voor uitleg en meer voorbeelden APA: Bronnenlijst, Bronnenlijst Baarda, B., Kalmijn, M., & De Goede, M. (2015). Basisboek enquêteren: Handleiding voor het maken van een vragenlijst en het voorbereiden en afnemen van enquêtes (4e druk).

1. Noordhoff Uitgevers. Grit, R.
2. 2018, 22 januari).
3. Cognitieve dissonantie.
4. Emmer Courant,
5. Geraadpleegd op 10 augustus 2021, van https://www.emmen.nu/achtergrond/nieuws/blogs/524737/cognitieve-dissonantie.html Migchelbrink, F. (2006).
6. Praktijkgericht onderzoek in zorg en welzijn (11e compleet herziene druk).

Uitgeverij SWP. Nederlands Huisartsen Genootschap. (z.d.). Autisme: ASS Asperger PDD-NOS, Thuisarts.nl. Geraadpleegd op 10 augustus 2021, van https://www.thuisarts.nl/autisme Van der Donk, C., & Van Lanen, B. (2019). Praktijkonderzoek in zorg en welzijn (3e herziene druk).

Hoe duidt je een citaat aan?

Hoe duid ik een citaat aan? Een citaat wordt aangeduid door de betreffende tekst tussen aanhalingstekens te plaatsen. Dit gebeurt op deze manier: ”” Daarnaast moet de bron waar de tekst of de afbeelding van afkomstig is duidelijk worden vermeld.

Hoe verwerk je een bron?

Hoe kan ik een bron verwerken in mijn scriptie? – Zodra je een bron wilt gebruiken in je scriptie, moet je een keuze maken tussen citeren of parafraseren, Hierna geef je aan waar de lezer de bron kan terugvinden. Dat is pas de daadwerkelijke bronvermelding.

Hoe gebruik je aanhalingstekens in een zin?

Aanhalingstekens kunnen om een hele zin of om een deel van een zin gezet worden. Als de aanhalingstekens om een hele zin (of een opeenvolging van zinnen) staan, staat de punt binnen de aanhalingstekens. De punt maakt dan deel uit van het citaat. Er komt niet nog een tweede punt om de gehele zin af te sluiten.

Ik zei: ‘Je weet toch dat hij geen vlees eet.’‘Schat,’ zei Piet, ‘ik ga wel alleen.’Bart zegt: ‘Harde cijfers worden steeds belangrijker. Toch kunnen we in dit geval een uitzondering maken.’

Als de aanhalingstekens om een deel van een zin staan, maakt de punt geen deel uit van het citaat. Het is dan aan te bevelen om de zinseindepunt buiten de aanhalingstekens te plaatsen.

De jury noemde hem ‘een jonge samoerai die de eer van de muziek verdedigt’.Volgens deze bron zijn de onderzoeksvragen ‘nauw verbonden met eerder empirisch onderzoek over lobbying en netwerkstrategieën van nationale associaties in de Europese Unie’.

Als de aangehaalde zin op een uitroepteken of een vraagteken eindigt, komt er geen punt meer na het aanhalingsteken.

Indra vroeg: ‘Hoe laat denken jullie zaterdag langs te komen?’Jurgen riep nog: ‘Zorg maar dat je op tijd bent!’

Hoe voetnoot boek?

Hoe verwijs ik volgens de Juridische Leidraad naar een boek? Met de CLI-zoekmachine kun je van het Hof van Justitie van de Europese Unie vinden. Ook kun je, en niet-digitale uitgaven van het hof raadplegen. De meest belangrijke bron voor jurisprudentie van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens en de Europese Commissie voor de Rechten van de Mens is,

Als je wilt verwijzen naar een buitenlandse, vermeld je het artikelnummer, de titel of van de regeling in de oorspronkelijk taal, een eventuele vertaling (voorafgegaan door ‘=’ of de naam van het land), het jaartal, het nummer en/of de datum van de regeling op een voor dat land gebruikelijke wijze, en eventueel de vindplaats.

Voorbeeld: Verwijzing naar een buitenlandse regeling Art.2. Kaffeesteuergesetz (= Koffiebelasting) 2009 BGBl. I S.1870, 1919 gesetze-im-internet.de. Verwijzingen naar jurisprudentie lijken sterk op verwijzingen naar, Je voegt wel altijd het zaaknummer toe na de datum, en indien mogelijk de roepnaam.

Je vermeldt geen, EHRM 25 maart 1999, ECLI:CE:ECHR:1999:0325 ( Iatridis / Griekenland ). Volgens de Leidraad voor juridische auteurs mag je een maar één keer gebruiken. Als je meerdere keren naar één wilt verwijzen, moet je de voetnoot herhalen en deze een nieuw nootnummer geven. Zo hoeft de lezer niet terug te bladeren om de voetnoot te zoeken.

Als een bron geen auteur heeft, begin je de met de (verkorte) titel (schuingedrukt). Vervolgens noteer je de overige broninformatie die wel beschikbaar is. Voorbeeld: Verwijzing naar een bron zonder auteur Aansprakelijkheid werkgevers 2021, p.23. Als je naar meerdere bronnen wilt verwijzen om je tekst te ondersteunen, gebruik je maar één,

De bijbehorende kan vervolgens meerdere verwijzingen bevatten voor verschillende bronnen. Je plaatst dus nooit meerdere nootnummers achter een tekstdeel. De volgorde voor de verwijzingen mag je zelf kiezen, maar het is goed om belangrijke bronnen eerst te noemen. Voorbeeld: Meerdere verwijzingen in één voetnoot 2.

Oostervink 2020, p.23. Smits, NJB, 2020/783. Pellet & Kurz 2021.

Als je volgens de Nederlandse taalregels een moet gebruiken; Als je zonder punt gebruikt; Als je van noemt; Als je naar unieke staatsinstellingen verwijst; Als je naar verwijst; Als je namen van ministeries aanhaalt; Als je naar ministers en staatssecretarissen verwijst in combinatie met de naam van het ministerie.

Voorbeeld: Correct hoofdlettergebruik

De rechtbank Noord-Holland HvJ Verdrag van Faro Tweede Kamer Europees Hof voor de Rechten van de Mens De directie Kansengelijkheid en Onderwijsondersteuning van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap De Minister van Defensie

Je kunt op twee plaatsen gebruiken: in de lopende tekst en in de, In de lopende tekst kun je afkortingen beter vermijden, zodat deze goed leesbaar blijft. In de voetnoten gebruik je juist afkortingen om deze zo kort mogelijk te houden. Je mag wel afkortingen gebruiken als de afkorting:

ook in de spreektaal wordt gebruikt; ook gebruikelijk is in de Nederlandse taal; voorkomt dat je een lange term veelvuldig herhaalt.

De Juridische Leidraad hanteert een lijst met standaard afkortingen die je kunt vinden in paragraaf 6.6 van de Leidraad. Je introduceert de net als bij door de volledige term eerst uit te schrijven en de afkorting te plaatsen. Daarna gebruik je alleen nog de afkorting.

1. Voorbeeld: Het introduceren van een afkorting Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM).
2. Afkortingen die gebruikelijk zijn in het Nederlandse taal, zoals art.
3. En e.d., hoef je niet te introduceren en neem je niet op in een afkortingenlijst.
4. Afkortingen in worden ook niet geïntroduceerd.
5. We hebben een kleine selectie van veelvoorkomende afkortingen opgenomen in ons,

De volledige lijst bestaat uit honderden afkortingen en deze kun je vinden in paragraaf 6.6 van de Leidraad voor juridische auteurs. De lijst is, maar je kunt deze ook doorzoeken met de toets F3, Ctrl + F (Windows) of Command + F (Mac). Als je wilt verwijzen naar of, verwijs je naar ‘Aanhangsel Handelingen I (of II)’, gevolgd door het zittingsjaar, de afkorting ‘nr.’, en het nummer.

Voorbeeld: Verwijzing naar antwoorden op Kamervragen Aanhangsel Handelingen I 2020/21, nr.4. Je verwijst op de volgende manier naar een : Kamerstukken I (of II, schuingedrukt), gevolgd door het parlementaire zittings- of vergaderjaar, een komma, het dossiernummer, een komma, de afkorting ‘nr.’, het ondernummer, een komma, de afkorting ‘p.’ en het paginanummer.

Voorbeeld: Verwijzing naar Eerste en Tweede Kamerstukken

Kamerstukken I 2020/21, 34430, nr. AB, p.7. Kamerstukken II 2020/21, 35815, nr.2, p.4.

zijn schriftelijk uitgewisselde stukken tussen de Regering en het Parlement, en worden ook wel ‘witte stukken’ of ‘gedrukte stukken’ genoemd. Alle Kamerstuknummers zijn voorzien van een uniek kamerstuknummer. Kamerstukken die onder een ander Kamerstuk met hoofdnummer vallen, krijgen een vervolg- of ondernummer. Als je een raadpleegt, verwijs je in principe gewoon naar de gedrukte versie. Het format hangt dan af van het type bron (zoals een of ). De verkorte verwijzing in de en de bronvermelding in de voor een online boek zouden hetzelfde zijn als voor een gedrukt boek.

Je voegt alleen (online, bijgewerkt ) toe aan de bronvermelding voor een online bron als deze heel wordt. Voorbeeld: Verwijzing naar een frequent geactualiseerde bron Borman 2020 T.C. Borman, commentaar op art.10:15 Awb, in: T.C. Borman & J.C.A. de Poorter (red.), Tekst & Commentaar Algemene wet bestuursrecht, Deventer: Wolters Kluwer 2017 (online, bijgewerkt 16 januari 2020).

Als je verwijst naar een webpagina of, neem je geen bronvermelding op in de, Je verwijst wel naar deze bronnen in een, Hierbij zet je de naam van het artikel tussen enkele, gevolgd door een komma en de kortste versie van het webadres. Voorbeeld: Verwijzing naar een webpagina ‘Reproduceerbaarheid, repliceerbaarheid en herhaalbaarheid’, scribbr.nl Een is een uniek label dat wordt toegewezen aan een,

hdl.handle.net/1887/135756 dx.doi.org/10.1016/j.jfludis.2020.105746 judoreg.nl/doc/JCDI:AAE168:1/

De Leidraad voor juridische auteurs biedt een zeer compleet overzicht van, waaronder die van tijdschriften. Het is belangrijk dat je de juiste afkorting kiest, omdat je nergens de volledige naam van het tijdschrift noemt. De volledige lijst met afkortingen kun je vinden in subparagraaf 6.6.2 van de Juridische Leidraad. Dit zijn veelvoorkomende afkortingen van en andere publicatiebronnen:

Naam tijdschrift	Afkorting
Advocatenblad	Adv.bl.
BMM Bulletin	BMM Bulletin
European Journal of International Law	EJIL
Familie & Recht	F&R
Jurisprudentie: Onderneming & Recht	JOR
Jurisprudentie: Personen- en Familierecht	JPF
Jurisprudentie: Vreemdelingenrecht	JV
Jurisprudentienieuwsbrief Bestuursrecht	JnB
Juristenkrant	Juristenkrant
Milieu & Recht	M en R
Modern Law Review	MLR
Nederlands Internationaal Privaatrecht	NIPR
Nederlands Juristenblad	NJB
Nederlands Tijdschrift voor Bestuursrecht	NTB
Nederlands Tijdschrift voor Burgerlijk Recht	NTBR
Nederlands Tijdschrift voor de Mensenrechten	NTM/NJCM-bull.
Nederlands Tijdschrift voor Internationaal Recht	NTIR
Nederlandse Jurisprudentie	NJ
Nederlandse Jurisprudentie Feitenrechtspraak civiele uitspraken	NJF
Nederlandse Jurisprudentie Feitenrechtspraak Strafzaken	NJFS
Publicatieblad van de Europese Unie	PbEU
Publications of the European Court of Human Rights Judgments and decisions (A) Pleadings, Oral Arguments and Documents (B)	ECHR Series A ECHR Series B
Rechtskundig Weekblad	RW
Staatsblad	Stb.
Staatscourant	Stcrt.
Tijdschrift Recht en Arbeid	TRA
Tractatenblad	Trb.

Als de auteur van een bron onbekend is, vermeld je de titel op de plaats van de auteursnaam. Dit geldt zowel voor de verkorte verwijzing in de als voor de volledige bronvermelding in de, In tegenstelling tot de auteursnaam wordt de titel gecursiveerd.

1. Een bron zonder auteur wordt op basis van de titel.
2. Voorbeeld: Verwijzing naar een bron zonder auteur Het recht van de sterkste 2021, p.21 Het recht van de sterkste, Apeldoorn: Spinhuis 2021.
3. Je gebruikt voor hetzelfde – en als voor,
4. Eventueel voeg je tussen haakjes extra informatie toe over het publicatietype.

Indien de bron geen auteur heeft, vermeld je de titel op de auteursplaats. Verwijzing naar rapport Rapport toekomst zorgstelsel 2020 Rapport over de toekomst van het Nederlands zorgstelsel, bijlage bij Kamerstukken II 2017/18, 38162, 12. Bij een verwijzing naar een voeg je het oorspronkelijke publicatiejaar toe aan de,

Bovendien neem je de originele titel, het oorspronkelijke publicatiejaar en de naam van de vertaler op in de bronvermelding in de, De informatie staat in beide gevallen, Voorbeeld: Verwijzing naar een vertaling Haidar (1973) 2020 S.A. Haidar, Over gerechtigheid, Meppel: Boom 2020 ( On Justice 1973, vertaald door T.

Szabo). De bronvermelding in de voor een bevat de initialen en achternaam van de auteur, de initialen en achternaam van de redacteur, de afkorting ‘red’ (), de titel en eventuele subtitel (cursief), de plaats van uitgave, de uitgever, het jaartal en het paginabereik van de bijdrage.

Lagerhand 2019 K.T Lagerhand, ‘Het recht van spreken’, in: A.R. Bernts e.a. (red.), Spreekrecht voor nabestaanden. Een evaluatie, Apeldoorn: Spinhuis 2019, p.111-134. Om naar een van een te verwijzen, noem je de achternaam van de oorspronkelijke auteur, gevolgd door een schuine streep (/) en de achternaam van degene die het boek bewerkt heeft.

Voorbeeld: Voetnoot voor een latere bewerking van een boek Kamerling-te Pas/Konings 2021 Dit zou een verwijzing zijn voor de bewerking van een boek van Kamerling-te Pas door Konings. Bij een of met meerdere auteurs plaats je de auteursnamen in dezelfde volgorde als op het titelblad.

Namutebi & Wassink 2021 Karper, De Man & Sjöberg 2020

Bij vier of meer auteurs vermeld je alleen de eerste auteursnaam, gevolgd door ‘e.a’ (wat ‘en anderen betekent). Dit doe je ook zowel in de voetnoot als in de, Verwijzen naar een bron met vier of meer auteurs Jones e.a. De bronvermeldingen in je komen op te staan.

Je baseert de plaats in de rangschikking op het eerste woord van de verkorte verwijzing in de, Het maakt hierbij niet uit of dit een auteursnaam of titel is. Bij de alfabetisering op basis van achternaam, wordt een eventueel tussenvoegsel genegeerd. Een bron van “De Rooij” komt dus bij de “R” van “Rooij” te staan, en niet bij de “D” van “De”.

In 2019 werd een nieuwe editie van de Leidraad voor Juridische auteurs uitgegeven. Deze bevat twee belangrijke wijzigingen ten opzichte van de versie uit 2016: Je probeert in de altijd zo kort mogelijk te verwijzen naar bronnen. De toevoeging ‘online’ vermeld je alleen nog bij internetbronnen.

Bij en wordt het ondernummer voorafgegaan door ‘nr.’. ‘Algemene maatregel van bestuur’ wordt tot ‘ambv’ (geen hoofdletters). De woorden ‘gerechtshof’, ‘rechtbank’, ‘kantonrechter’, ‘provincie’ en ‘gemeente’ worden niet meer met een geschreven. Als je verwijst naar interviews zet je de naam van de geïnterviewde vooraan.

Als de, vermeld je de totstandkomingsdatum van de regeling en het waarin de gepubliceerd is. Voorbeeld: Verwijzing naar een regeling zonder citeertitel Artikel II van de wet van 29 januari 2021 ( Stb,2021, 45). Voor hoef je geen datum, plaats of vindplaats te vermelden.

De vindplaats in het tijdschrift en het jaartal vermeld je alleen bij een nieuwe regeling met citeertitel. Voorbeeld: Verwijzing naar een regeling met citeertitel Besluit uitvoering Crisis- en herstelwet ( Stb.2021, 193). In veel gevallen is een verwijzing in de niet nodig voor, Of je wel of geen voetnoot toevoegt, hangt af van het onderwerp van de tekst, de aard van de regeling en het lezerspubliek.

Voorbeeld: Verwijzen naar een wetsartikel in de lopende tekst Volgens artikel 1:4 van de Algemene wet bestuursrecht heeft de term ‘bestuursrechter’ betrekking op een onafhankelijk orgaan. Wetten en regelingen neem je niet op in de, Een verwijzing naar heeft een vaste basisvorm die de afkorting van de instantie, de datum en de bevat.

ABRvS 12 mei 2021, ECLI:NL:RVS:2021:1015. PHR 29 september 2020, ECLI:NL:PHR:2020:841 (concl. A-G B.F. Keulen), JM 2020/152, m.nt.S. Pieters.

Je neemt jurisprudentie niet op in de, Het format voor de verwijzing naar een hangt af van het type bron. Als je wilt verwijzen naar een die ook in gedrukte vorm bestaat, zoals een, hanteer je het format voor de gedrukte versie van de bron. Als je wilt verwijzen naar een die ook in gedrukte vorm bestaat, hanteer je het format voor de gedrukte versie van die bron.

Echter, in dit geval voeg je (online, bijgewerkt ) toe aan de volledige verwijzing in de, met op de plaats van de meest recente bijwerkdatum. Als je wilt verwijzen naar een of webpagina voeg je alleen de naam van de website of de titel van de pagina toe, gevolgd door het webadres (zo kort mogelijk, dus zonder www.).

Verwijzen naar een frequent geactualiseerde bron of een website

Borman 2020 T.C. Borman, commentaar op art.10:15 Awb, in: T.C. Borman & J.C.A. de Poorter (red.), Tekst & Commentaar Algemene wet bestuursrecht, Deventer: Wolters Kluwer 2017 (online, bijgewerkt 16 januari 2020).

‘Samenvatting Leidraad voor juridische auteurs’, scribbr.nl.

De voor een bevat de achternamen van de auteurs, de verkorte titel van het tijdschrift (schuingedrukt), het jaartal en het publicatienummer. Als het publicatienummer ontbreekt, gebruik je het paginabereik. De bronvermelding in de bevat de initialen en achternamen van de auteurs, de titel van het artikel (tussen ), de verkorte titel van het tijdschrift (schuingedrukt), het jaartal, publicatienummer, afleveringsnummer en paginabereik.

Bronvermelding voor een tijdschrift Bauw, Van Dijk & Van Delden, NJ 2007/82 E. Bauw, F. van Dijk & A.H. van Delden, ‘Kwaliteit van rechtspraak’, NJ 2007/82, afl.3, p.144-151. Als je naar een bron verwijst met een,, vermeld je alle auteursnamen in de voetnoot en in de bronvermelding. Voorbeeld: Bronvermelding met drie auteurs Al Hamad, Neeltjes & Gjoka 2021, p.34 H.S.

al Hamad, J.L.L.C. Neeltjes & A. Gjoka, Recht van spreken, Dokkum: Juridische Pers 2021. Als je naar een bron verwijst met, vermeld je alleen de eerste auteursnaam, gevolgd door ‘e.a.’. Dit geldt zowel voor de als de bronvermelding in de, Voorbeeld: Bronvermelding met vier of meer auteurs Felixen e.a.2020, p.198 W.A.C.

Felixen e.a., Rechtspraak in het digitale tijdperk, Woudsend: Baten juridisch 2020. Het format voor een hangt af van het type bron (zoals een,,, of ). Een voetnoot is altijd zo kort mogelijk, maar moet wel essentiële informatie bevatten, zodat lezers een bron kunnen opzoeken. Een voetnoot begint met een, eindigt met een punt, en bevat meestal de auteursnaam, het jaartal en eventueel de vindplaats (zoals de locatie in een tijdschrift) of een specificering (zoals een paginanummer).

Voorbeeld: Literatuur in de voetnoot

Bacchus 2021, p.34. Shevchenko e.a.2020. Geertsema e.a., NJB 2021/979

In het geval van jurisprudentie is de verwijzing in de voetnoot veel vollediger, omdat de jurisprudentie in de regel niet wordt opgenomen in een, Voorbeeld: Jurisprudentie in de voetnoot ABRvS 14 april 2021, ECLI:NL:RVS:2021:786. Het format voor een bronvermelding hangt af van het type bron (zoals een, of ). Een bronvermelding in de bestaat in ieder geval altijd uit:

een lemma (herhaling van de verkorte verwijzing in de : dikgedrukt en zonder punt); een volledige verwijzing (zonder bijzondere opmaak, met afsluitende punt).

Voorbeeld: Bronvermelding boek De Hullu 2021, p.34 J. de Hullu, Materieel strafrecht. Over algemene leerstukken van strafrechtelijke aansprakelijkheid naar Nederlands recht, Deventer: Wolters Kluwer 2021. De Leidraad wordt vooral gebruikt door redacties van juridische boeken en tijdschriften, juridische auteurs, en door rechtenstudenten en -academici.

• De Juridische Leidraad is opgesteld, omdat er een gebrek was aan eenduidige gedragsregels.
• Hierbij is rekening gehouden met bestaande richtlijnen en de praktijk.
• Met behulp van de Leidraad kun je volledig en consistent verwijzen.
• Wij hebben de richtlijnen zo goed mogelijk afgestemd op brongebruik in,
• Een wordt toegevoegd aan rechterlijke uitspraken om ze te nummeren, zodat ze makkelijk kunnen worden opgezocht via de ECLI-zoekmachine.

De ECLI bestaat altijd uit dezelfde onderdelen: ECLI:landcode:instantiecode:uitspraakjaar:volgnummer Een paar voorbeelden van ECLI’s zijn:

ECLI:NL:RVS:2020:2533 ECLI:BE:CASS:2019:ARR.20191119.2N10 ECLI:NL:PHR:2021:80 Je kunt een ECLI beter niet zelf reconstrueren. In plaats daarvan kun je de ECLI opzoeken.

Een is volgens de Leidraad voor juridische auteurs, omdat de verwijzingen in een al volledig zijn. Als je je toch een jurisprudentielijst toevoegt aan je scriptie, kun je de bronnen het beste sorteren op basis van instantie. Zo vormt de lijst ook direct een jurisprudentieregister.

Internationaal Gerechtshof Internationaal Strafhof Permanent Hof van Arbitrage VN-Mensenrechtencomité Europees Hof voor de Rechten van de Mens Europese Commissie voor de Rechten van de Mens

Hof van Justitie van de Europese Unie Gerechten van de Europese Unie

Hoge Raad Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Centrale Raad van Beroep College van Beroep voor het bedrijfsleven Gemeenschappelijk Hof van Justitie van Aruba, Curaçao en Sint-Maarten en van Bonaire, Sint Eustatius en Saba. Gerechtshoven Rechtbanken Kantonrechters

Kroon Nationale ombudsman College voor de Rechten van de Mens

Nederlands Arbitrage Instituut Raad van Arbitrage voor X

Als je verwijst volgens de Leidraad voor juridische auteurs, hoef je in principe geen toe te voegen. De verwijzingen naar jurisprudentie in de zijn al volledig, waardoor de lezer de bron goed kan terugvinden. Ook wordt jurisprudentie niet opgenomen in de,

Hoe citeer je op je examen?

citeren (examen) – In het eindexamen tekstbegrip krijg je soms de opdracht (uit een bepaalde alinea) een stukje tekst te citeren, Citeren betekent: iets letterlijk overnemen. Als je een lang stuk tekst moet citeren, mag je de eerste twee woorden en de laatste twee woorden plus de regelnummers noteren.

Citeer een zin : In dit geval moet je een hele zin (van hoofdletter tot punt!) citeren. Citeer een woord : Bij deze opdracht gaat het altijd om slechts een woord. Schrijf je meer woorden op, dan krijg je geen (of minder) punten.

Minder vaak kom je tegen:

Citeer een zinsgedeelte: In dit geval moet je een stuk van een zin citeren. Het is altijd kleiner dan de hele zin. Citeer je toch de hele zin, dan krijg je meestal geen of minder punten. Citeer een woordgroep: Bij deze opdracht moet je een (klein) aantal bij elkaar horende woorden citeren. Die woorden vormen samen een woordgroep. Vaak vormt een woordgroep een zinsdeel: onderwerp, lijdend voorwerp, meewerkend voorwerp, bijwoordelijke bepaling.

Hoe in een zin?

Hoe en hoe des te komt altijd een bijvoeglijk naamwoord, een bijwoord of een telwoord in de vergrotende trap: hoe vaker, hoe beter ; hoe meer bezoekers, hoe goedkoper de kaartjes; hoe vaker u deze oefeningen doet, des te sneller bent u weer beter; hoe sneller je rijdt, hoe hoger de boete zal zijn.

Wat is verschil tussen citaat en Quote?

quote – letterlijke weergave van andermans woorden, met name gesproken taal Een beroemde quote in het vluchtelingendebat is ‘Wir schaffen das’. De woorden citaat en quote laten een interessant taalverschijnsel zien. Volgens de streeft elke taal naar een een-op-eenrelatie tussen vorm en betekenis van woorden.

• Anders gezegd: een taal houdt niet van dubbelgangers.
• Wel cultiveert elke taal haar onderscheidingsvermogen via synoniemen met een subtiel betekenisverschil.
• Anders was er geen Verwarwoordenboek nodig.
• Wat gaat er nu gebeuren als taalgebruikers een woord uit een andere taal overnemen, terwijl de eigen taal al een woord heeft met dezelfde betekenis? Er zijn dan drie mogelijkheden: 1.

Het bestaande woord verdwijnt. Wij gebruiken nu geen kolf op de kolfbaan en zeker geen malie (slaghout) voor het maliespel (op het malieveld ) maar een stick op het hockeyveld en golfclubs op de golfbaan.2. Het buitenlandse woord vertrekt weer. Een free kick heet nu weer vrije schop,

1. En we gebruiken achter de computer geen mouse meer maar een muis,3.
2. Beide woorden blijven bestaan, maar krijgen wel een eigen betekenis(aspect): bladeren – browsen, lach – smile, enz.
3. De derde mogelijkheid lijkt het geval bij citaat en quote,
4. Bij een citaat gaat het eerder om de weergave of het aanhalen van geschreven woorden.

Ook gaat het om wat serieuzere teksten. In een wetenschappelijk artikel staan geen quotes maar citaten, Bij een quote gaat het eerder om het gesproken woord, zoals de bekende quote van Johan Cruijff ‘Elk nadeel heb z’n voordeel’. Ook is een quote wat ‘sneller’ of ‘eigentijdser’.

Vandaar dat in de krant quotes staan in nieuwsartikelen en citaten in achtergrondartikelen. Is dit een lastig onderscheid? Welnee, met een variant op een andere Cruijff-quote: ‘Als je het eenmaal doorhebt, begrijp je het’. O ja, bij citaten en quotes gebruiken we enkele of dubbele aanhalingstekens. Daarvoor bestaan verschillende,

Zo kunnen we duidelijk markeren dat de woorden niet uit eigen mond of toetsenbord komen. : Verwarwoord – citaat / quote