De cursus ‘Nooit meer op de automatische stand fotograferen’ is een absolute aanrader, zowel voor de beginnende als de meer ervaren fotograaf. De opbouw is heel duidelijk, alle begrippen worden helder en met veel goede voorbeelden uitgelegd en de metaforen die Laura daarbij gebruikt vergeet je nooit meer.

Welke stand fotograferen?

Diafragmavoorkeuze (de Av- of A-stand) – Met de diafragmavoorkeuze bepaal je zelf met welk diafragma en ISO je werkt en de camera past de sluitertijd zelf aan. Het diafragma heeft invloed op de scherptediepte in een foto. Bij een laag getal zoals f/2.8 is je onderwerp scherp en de achtergrond zacht en onscherp.

Hoe fotografeer je een boek?

Toon details – Als je een boek fotografeert, raadt Kurt je aan “te beginnen met algemene foto’s van de buitenkant van het boek: vooromslag, achteromslag en de rug. Als het boek een stofomslag heeft, zorg er dan voor dat je de omslag aan alle kanten fotografeert, zowel met als zonder deze stofomslag.

• Fotografeer ook de titelpagina en de achterkant”.
• Je bent misschien geneigd om schade of plooien te vermijden bij het fotograferen, maar Kurt verzekert ons dat deze moeten worden vastgelegd om vertrouwen op te bouwen.
• Foto’s van kleine beschadigingen en markeringen moeten worden bijgevoegd, omdat deze de waarde van de boeken kunnen beïnvloeden.

Als deze niet worden weergegeven, kan dit leiden tot een ontevreden klant”. Links: slechts een deel van de pagina is zichtbaar. Rechts: de hele verspreiding is zichtbaar. Er zijn ook bepaalde elementen die de waarde van het boek op een positieve manier kunnen beïnvloeden. “Boeken van alle leeftijden met aantrekkelijke illustraties of gravures worden als zeer wenselijk beschouwd, vooral wanneer ze in beperkte oplagen worden gepubliceerd, dus het is belangrijk om deze ook vast te leggen. Links: de foto is een beetje wazig en de achtergrond neemt wat aandacht van de boeken weg. Rechts: scherp beeld zonder storende elementen.

Hoe fotografeer ik in de M stand?

Bij veel beginnende spiegelreflexfotografen staat de camera in de volautomatische ‘groene’-stand. De P-, Av- of Tv-stand (in combinatie met belichtingscompensatie) geeft echter meer controle over belichting en dat kán technisch betere foto’s opleveren.

1. Soms zien we bij deze nieuwe groep fotografen echter dat de camera zelfs in de M-stand staat.
2. Is dat zinvol en maak je als beginnende EOS-gebruiker dan nog betere foto’s? Wil je nog meer weten over hoe belichting op een camera precies werkt, kijk dan eens naar dit artikel over Belichting (klik hier ).

M-stand: wat en hoe? M = manual exposure = handmatige belichting. En daarmee is meteen duidelijk dat je in de M-stand zelf de belichting van de opname instelt met een vaste combinatie van ISO (gevoeligheid), sluitertijd en diafragma. In het onderstaande overzicht zie je het verschil met de ‘groene’-stand en de programma’s P, Av en Tv: Wat stel je als gebruiker in en wat kiest de camera op basis van die instellingen? In de M-stand fotograferen is in principe heel eenvoudig. Je hoeft alleen het programmakeuze-wiel van je camera op M te zetten. Afhankelijk van het cameramodel kun je dan zelf de gevoeligheid, sluitertijd en het diafragma instellen (zie handleiding camera).

1. Hoe weet je nu of de opname ‘goed’ belicht zal zijn? Dat kun je zien aan de waarde die aangegeven wordt op de Indicator belichtingsniveau, gebaseerd op de interne lichtmeting van de camera.
2. Dit is dezelfde indicator die je gebruikt om de belichtingscompensatie op af te lezen in de P-, Av- of Tv-stand.

Onder de schaalverdeling van -3 tot +3 (soms -5 tot +5) zie je een blokje of driehoekje dat aangeeft of de opname onderbelicht (links van het midden) of overbelicht (rechts van het midden) zal zijn. Verandert de helderheid van het onderwerp in de zoeker, dan zal ook de belichtingsindicatie verschuiven en wijzig je het diafragma of de sluitertijd, dan zal de indicatie ook verschuiven. Wanneer gebruiken? Je kunt de M-stand altijd gebruiken, maar onder wisselende belichtingsomstandigheden ben je dan voortdurend bezig om ISO, sluitertijd en diafragma zelf aan te passen en dat gaat ten koste van je aandacht voor het onderwerp en je timing.

De Av- of Tv-stand geeft je dan veel meer flexibiliteit en reactiesnelheid. De M-stand is voor de beginnende fotograaf alleen nuttig als je óf werkt bij constante lichtsituaties, zoals in een studio (met flits), óf als je extreem wil belichten, waarbij de belichtingscompensatie van -3 tot +3 (-5 tot +5) niet meer toereikend is, zoals een opname van de maan (sterk onderbelichten) of een overdreven high-key foto (ruim overbelichten).

Vaste lichtomstandigheden heb je niet alleen in de studio, maar ook als je in een grote egaal verlichte ruimte zonder daglicht bent (sporthal) of een eigen opname-tentje hebt gebouwd. Maak in die gevallen in de Av-stand bij een bepaalde ISO en diafragma eerst een opname van een onderwerp met een gemiddelde helderheid (middengrijs) en noteer de sluitertijd.

1. Zet de camera vervolgens in de M-stand en stel de ISO, het diafragma en de sluitertijd in zoals bij de zojuist gemaakte ‘test’-foto.
2. Zolang de lichtomstandigheden niet veranderen kun je dan zonder al te veel zorgen met deze vast ingestelde waarden onderwerpen fotograferen met de helderheid zoals die ook in werkelijkheid is.

Een donker voorwerp blijft donker en wit blijft ook wit. Je moet natuurlijk altijd wel goed op blijven letten wat de stand is van de Indicator belichtingsniveau (de interne lichtmeting), dus of je niet teveel onder- of overbelicht. Als je een indicatie wilt hebben van de hoeveelheid licht in bepaalde omstandigheden, kijk dan eens naar dit artikel (klik hier ). Conclusie De M-stand is voor de beginnende fotograaf moeilijk bij wisselende lichtomstandigheden. Voor de alledaagse onderwerpen zullen je foto’s in de P-, Av- of Tv-stand in combinatie met belichtingscompensatie net zo goed belicht kunnen zijn als in de M-stand.

• Bovendien werk je in de P-, Av- en Tv-stand sneller en kun je meer aandacht hebben voor het onderwerp en je kunt beter timen.
• Wil je toch eens in de M-stand werken, gebruik hem dan in de ‘huiskamer’-studio en ervaar dan het voordeel dat de belichting van de opname niet wordt beïnvloed door de helderheid van het hoofdonderwerp of de helderheid van de achtergrond.

Een losse lichtmeter is dan een welkom hulpmiddel.

Wat mag je wel en niet fotograferen?

In Nederland mag je principe mag je foto’s maken van toevallige voorbijgangers. Zolang zij niet het hoofdonderwerp van je foto vormen, mag je ze in beeld brengen en de foto verspreiden zonder expliciete toestemming. Is iemand op straat wel het hoofdonderwerp van je foto, dan hebben ze in principe portretrecht.

Hoe voorkom je weerspiegeling?

Een mooie en eenvoudige manier om reflecties van studiolicht op glas te vermijden is door het product van achteraan te belichten. Plaats je lichtbron dus achter je productopstelling en richt ze recht op je camera. Het glas dat je wil fotograferen zal dan helder oplichten.

Hoe stelt een camera scherp?

Wat is autofocus? – Bij autofocus (AF) stelt je camera automatisch scherp op het onderwerp. Je camera meet verschillende soorten contrasten en daar kan hij goed scherpstellen. Wanneer het contrast optimaal is, is ook de optimale scherpte bereikt. Autofocus werkt dus minder goed wanneer er weinig/geen contrast is op je onderwerp.

Hoe stel je je camera scherp?

Van AF naar MF – Automatische scherpstelling ( AF) is in veel situaties een fantastisch hulpmiddel, maar niet altijd. Bijvoorbeeld wanneer er weinig of geen contrast is tussen het onderwerp en de achtergrond, en de autofocus niets kan vinden om zich in vast te bijten.

Of de autofocus blijft hardnekkig scherpstellen op wat twijgjes op de voorgrond, in plaats van op het imposante landschap daarachter. In zo’n geval kun je beter overschakelen naar scherpstelling met de hand. Dat heet MF, van ‘manual focus’. Ten slotte heb je in sommige gevallen domweg geen andere keus.

Met name voor systeemcamera’s zijn spartaans uitgevoerde ‘retro-objectieven’ heel populair. Die zijn vaak niet geschikt voor automatische scherpstelling. Een enkele uitzondering daargelaten, stel je scherp met de scherpstelring rond het objectief. Bij het ene zoomobjectief zit die voor de zoomring, en bij het andere erachter.

Je zult misschien in het begin weleens misgrijpen. Voordat je handmatig gaat scherpstellen, is het ten zeerste aan te raden om je camera en objectief op de M- of MF-stand te zetten. Hierdoor wordt eventuele schade aan je camera en objectief voorkomen. Bij oudere en/of goedkopere objectieven draait de scherpstelring namelijk soms mee op de AF-stand.

Als de scherpstelring gekoppeld is aan de AF-motor, kun je anders de boel forceren. Overschakelen naar handmatige scherpstelling doe je met een schakelaar op het objectief en/of de body of via een menuoptie. Niet of/of maar en/en Je hoeft niet altijd te kiezen tussen AF en MF. Bij sommige camera-objectiefcombinaties kun je de scherpte handmatig bijstellen met de scherpstelring nadat de autofocus heeft scherpgesteld.

Dan gebruik je autofocus als het ware voor de grote lijn en de scherpstelring voor de finishing touch. Let wel op dat het objectief daarvoor geschikt moet zijn: anders kan er wat kapotgaan! Verder heeft dit alleen zin bij enkelvoudige AF. Als je bij continue AF tegengas geeft, stelt de camera namelijk meteen weer de andere kant op scherp en dan wordt het een partijtje touwtrekken.

Bij sommige camera’s werkt het ook andersom. Als je terwijl de scherpstelling op MF staat op de Back Button Focus-knop drukt die we in het voorgaande stuk hebben besproken, stelt de camera eenmalig automatisch scherp. Handmatig scherpstellen gaat veel makkelijker als je het beeld op het scherm of in de elektronische zoeker uitvergroot. Rob Vercouteren, robski.zoom.nl Canon 5D IV · ISO 3200 · F 1,8 · 20 SEC · 14 MM

Waarom fotografen en niet fotografen?

1. Home
2. Taalloket
3. Fotograven / fotografen

In het meervoud fotografen zit een f omdat fotograaf rechtstreeks van het Grieks is afgeleid. In Griekse woorden die op een f eindigen, blijft die f ook staan als er in het meervoud -en achter komt.

Wat voor fotografen, geldt, geldt ook voor geografen, hiërogliefen, filosofen en antroposofen, Ook hier blijft de slot- f in het meervoud staan. Fotograaf bestaat uit het Griekse woord phos, photos (‘licht’) en de stam van het werkwoord graphein (‘inkrassen, schrijven, afbeelden’).

• Het Nederlands heeft fotografie en fotograaf in het midden van de negentiende eeuw waarschijnlijk geleend uit het Frans ( photographie en photographe ).
• Bij de meeste andere woorden op een f, zoals brief, raaf en aperitief, verandert de slot- f in een v : brieven, raven, aperitieven,
• Er zijn vele tientallen woorden met zo’n f -meervoud.

Een aantal voorbeelden:

• astrosoof – astrosofen
• autobiograaf – autobiografen
• bathyscaaf – bathyscafen
• biograaf – biografen
• cenotaaf – cenotafen
• choreograaf – choreografen
• chronograaf – chronografen
• digraaf – digrafen
• fonetograaf – fonetografen
• fonosoof – fonosofen
• graaf (als wiskundig begrip) – grafen
• kalligraaf – kalligrafen
• mesoscaaf – mesoscafen
• oceanograaf – oceanografen
• paraaf – parafen
• paragraaf – paragrafen
• stenograaf – stenografen
• tachograaf – tachografen
• telegraaf – telegrafen
• theosoof – theosofen
• tomograaf – tomografen
• xenograaf – xenografen
• xylograaf – xylografen

Er zijn ook woorden die een f -meervoud hebben en niet uit het Grieks komen, zoals kalief – kaliefen (een Arabisch leenwoord) en elf – elfen (als sprookjesfiguur; dit woord komt uit het Duits).

Is straatfotografie legaal?

Houd je aan de regels van de straat. – “Als je je in de openbare ruimte bevindt, is het redelijkerwijs mogelijk dat je wordt gefotografeerd. Of het nu door een camera boven een verkeersbord is of bij de geldautomaat”, zegt Long. Foto’s maken van mensen en dingen in de openbare ruimte is volledig legaal, maar “het is echt belangrijk om de persoonlijke ruimte van mensen te respecteren.

Ook al is het – technisch – mogelijk om iemand te fotograferen, wil niet iedereen dat”, zegt Pidgeon. Straatfotografie gaat om het vastleggen van het leven, maar doe dit op een respectvolle manier. Het ligt anders als je je op privéterrein bevindt. Als je fotografeert op privéterrein of in iemands tuin, gelden er andere regels.

Dan moet je toestemming vragen voordat je foto’s neemt.

Kan je aangifte doen als iemand fotos van je maakt?

Er staat een naar filmpje/nare foto van mij online Als anderen een foto of video van jou hebben, kunnen zij deze misbruiken. Ze kunnen deze bijvoorbeeld bewerken en op internet zetten of gebruiken voor een nepprofiel op sociale media. Dat kan heel vervelend zijn, zeker als het een vervelende foto is, of misschien wel een naaktfoto of seksfilmpje.

print Als je aangifte wilt doen tegen de dader, overleg dan eerst met de politie voordat je vraagt om het beeldmateriaal te laten verwijderen. Anders ben je wellicht een belangrijk deel van het bewijsmateriaal kwijt. Maak in ieder geval screenshots (afbeeldingen van het beeldscherm) waarbij ook de URL duidelijk in beeld is. Aangifte doen bij de politie Het misbruik maken van beeldmateriaal waar jij op staat is in veel gevallen strafbaar. Je kunt dan aangifte doen tegen de dader. Maak via 0900-8844 telefonisch een afspraak met de politie in jouw woonplaats om aangifte te doen. Zorg dat je bewijsmateriaal kunt laten zien. Laat de foto of video dan ook in overleg met de politie van internet verwijderen. Contact opnemen met de website(s) waar het beeld staat Op veel websites vind je boven- of onderaan een link naar ‘abuse’, ‘contact’ of ‘help’*. Vertel in je melding naar de site dat jij op die afbeelding te zien bent, je geen toestemming hebt gegeven om deze foto op internet te zetten en dat je graag wilt dat zij deze verwijderen. Rapporteren op sociale media Gaat het om beeld van jou dat is verspreid via sociale media, dan kun je dit bij deze platformen melden (Facebook noemt het ‘rapporteren’, YouTube noemt het melden ‘flaggen’)*. Facebook, Instagram, Twitter, YouTube en andere sociale media kennen verschillende soorten meldingen, daarom is het belangrijk eerst te bedenk wat jouw probleem precies is. Soms kun jij je wel gepest voelen, maar is dat niet de juiste omschrijving om iets te melden:

Doet iemand alsof hij jou is? Bijvoorbeeld door jouw foto als profielfoto te gebruiken? In het Engels noemen ze dat ‘Impersonation’. Plaatst iemand een nare foto waar jouw foto in verwerkt is? Dan kun je zeggen dat je gepest wordt. In het Engels noemen ze dat ‘Harassment’. Plaatst iemand een foto waar jij op staat, maar is het niet meteen duidelijk dat je daarmee gepest wordt? Dan kun je het beste melding maken van een overtreding op het ‘copyright’. Plaatst iemand nare, beledigende, kwetsende teksten, foto’s en filmpjes over jou? Dan kun je het beste melding maken van een ‘Abusive user’.

*Het proces om iets te melden is niet overal even makkelijk. Soms is de uitleg zelfs in het Engels en niet in het Nederlands.

: Er staat een naar filmpje/nare foto van mij online

Waarom worden foto’s gespiegeld?

Selfie-foto’s worden gespiegeld (bijv. tekst wordt achterstevoren weergegeven) De optie voor het opslaan van selfie (naar voren gerichte camera)-afbeeldingen als spiegelbeelden is standaard ingeschakeld. Spiegelbeelden kunnen echter tekst achterstevoren weergeven of andere ongewenste effecten hebben. Je kunt de spiegelbeeldoptie uitschakelen. Volg deze stappen:

Open de app Camera, Schakel over naar de naar voren gerichte camera of gebruik de Selfie-modus. Tik op het pictogram Menu, Tik op Instellingen > Camera opties, Wis de optie Gespiegelde selfies opslaan (of Spiegelbeeld opslaan ).

Was de informatie nuttig? Dankuwel!

Waarom zie je er in de spiegel beter uit dan op camera?

Het ‘mere exposure effect’ – De fotograaf dat Het ‘mere exposure effect’ geldt, een psychologisch fenomeen waarin mensen een voorkeur voelen voor dingen of mensen simpelweg omdat ze er vaker aan zijn blootgesteld. Dit zorgt er voor dat je jouw spiegelbeeld prefereert boven hoe je er daadwerkelijk uitziet.

Hoe voorkom je lens flare?

Hoe voorkom je lensflare? – Lensflare voorkom je met een zonnekap. Die voorkomt dat (zon)licht schuin van boven of van opzij in de lens schijnt. Soms werkt het ook om je hand net boven de lens te houden, om zonlicht op die manier tegen te houden. Maar een zonnekap kan lensflare uiteraard niet voorkomen als de zon recht in het objectief schijnt. Bij deze foto had de lensflare voorkomen kunnen worden door een zonnekap te gebruiken. Een zonnekap kan lensflare niet voorkomen als de zon recht in het objectief schijnt, zoals hier het geval is. Soms heb je slechts een kleine aanpassing nodig om lensflare in de foto te voorkomen. Bijvoorbeeld door iets in te zoomen of dichterbij te komen, zodat het zonlicht niet meer in beeld is.

Dat was bij de foto’s hieronder het geval. Door iets dichterbij te komen en een iets hoger standpunt te kiezen, scheen de zon niet meer in het objectief. Daardoor ontbreekt de lensflare in de tweede foto. En bij de situatie hieronder was een kleine kanteling van de camera genoeg om de lensflare minder sterk in beeld te laten komen en op een positie waar het ook minder opviel.

Experimenteer daar dus mee! Beide foto’s hebben lensflare, maar door net een stapje opzij te doen is de lensflare in de tweede foto een stuk minder opvallend. Lensflare wordt trouwens versterkt als je extra filters voor een objectief zet, zoals een UV-filter. De lensflare verscheen hier sneller omdat de camera nat was.

Waarom sta ik nooit mooi op foto’s?

Gespiegelde versie van jezelf – Daar komt bij dat de spiegel een gespiegelde versie van onszelf laat zien: we zien rechts en links andersom. De gezichtshelft die rechts in beeld is, gebruiken we voor zelfherkenning, blijkt uit onderzoek van de University College Dublin.

Dat komt doordat de functie zelfherkenning in onze linkerhersenhelft huist. Op foto’s focussen we onbewust nog steeds op rechts, maar zien dan de andere kant van ons gezicht. En dat is niet het beeld dat we kennen uit de spiegel. We kunnen onze vinger er vaak niet op leggen, maar het voelt vreemd, anders.

Dit gevoel van vervreemding wordt versterkt door uiterlijke kenmerken die op een foto opeens in het oog kunnen springen. Rimpels, vlekjes en vetjes die in de vertrouwde spiegel bij flatteus licht worden gecamoufleerd, vallen opeens op en wakkeren associaties aan waarin we onszelf niet altijd herkennen.

1. Bij een foto van de achterkant of een bepaalde hoek kun je schrikken van de omvang van je billen of de bolling van je buik.
2. En een close-up waarbij je je wenkbrauwen hebt opgetrokken toont rimpels die je normaal gesproken niet bij jezelf ziet.
3. Zwaarlijvigheid associëren we met luiheid en weinig zelfbeheersing en rimpels staan in onze samenleving voor ouderdom en een ongezonde levensstijl,’ zegt psycholoog Jessica Alleva van de universiteit van Maastricht.

Deze associaties kloppen niet, maar toch komen ze automatisch in ons op. Als je rimpels hebt terwijl je je jong voelt of te zwaar maar allesbehalve lui bent, herken je jezelf niet goed op een foto. Dat ben ik niet, denk je dan. Training Vergroot je zelfvertrouwen Training

Hoe weet je of je fotogeniek bent?

Wanneer ben je fotogeniek? – Je kunt jezelf fotogeniek noemen als het je lukt om er op je aantrekkelijkst uit te zien op een foto. Niet iedereen die er in werkelijkheid beeldschoon uitziet, fotografeert goed. Fotomodellen worden op deze eigenschap gekozen, maar kunnen er in het dagelijks leven anders of heel gewoon uitzien. Het lijkt er dus op dat de camera iets anders ziet dan jouw ogen zien.

Hoe kies je de juiste sluitertijd?

Wat is de sluitertijd van een camera? De sluitertijd of belichtingstijd is de duur dat het licht op de sensor valt bij het maken van een foto. In deze blog lees je meer over technische én creatieve keuzes voor de juiste sluitertijd. De belichtingsdriehoek: diafragma, sluitertijd en ISO Heb je wel eens gehoord van de belichtingsdriehoek? De (juiste) belichting van een foto wordt bepaald door drie factoren: diafragma, sluitertijd en ISO-waarde. Sluitertijd of belichtingstijd De sluitertijd van een foto meet hoe lang het diafragma open staat, en daarmee hoeveel licht er op de sensor kan vallen. Hoe langer het diafragma open staat, hoe meer licht er op de sensor valt. Wanneer de andere instellingen van je camera constant zijn, krijg je bij een langere sluitertijd een lichtere foto. Instellen van de sluitertijd De sluitertijd moet niet te kort zijn, want dan wordt de foto te donker. De sluitertijd moet ook niet te lang zijn, want dan wordt de foto onscherp. De juiste sluitertijd wordt bepaald door de volgende factoren:

Fotografeer je uit de hand of van statief?Beweegt je onderwerp? Wil je je onderwerp ‘bevriezen’ of kies je voor beweging?

Bij de meeste camera’s kun je de sluitertijd vastzetten onder de knop T/Tv/S (shutter priority). Houd de sluitertijd kort bij portretten, maximaal 1/250s Sluitertijd: fotograferen uit de hand of van statief Wanneer het (een beetje) donker is, zal je camera kiezen voor een lange sluitertijd. Dit kan leiden tot bewegingsonscherpte. Je denkt dat je de camera stil houdt, maar stiekem beweeg je de camera een beetje bij het indrukken van de ontspan knop.

Resultaat: een bewogen foto. Hoe lang je sluitertijd ongestraft mag zijn, hangt af van verschillende factoren. Zo hebben sommige camera’s en lenzen een image stabilizer (IS bij canon, VR bij Nikon) en zo heeft de ene fotograaf een vastere hand dan de andere fotograaf. Vuistregel is, dat bij een lens van 50mm de sluitertijd sneller moet zijn dan 1/50 seconde.

Bij een lens van 100mm moet de sluitertijd sneller zijn dan 1/100 seconde. Met andere woorden: de sluitertijd moet sneller zijn dan 1/brandpuntafstand. Tip: wanneer je de camera instelt op de zelfontspanner, houd je de camera makkelijker stabiel Een roofvogel in de vlucht: scherp met een sluitertijd van 1/1000s Word je sluitertijd te lang? Gebruik dan een statief! Tip: zet bij fotograferen vanaf een statief altijd de image stabilizer uit Fotograferen van bewegende onderwerpen Maak je een foto van een tempel, dan kan een fotograaf met een vaste hand best kiezen voor een sluitertijd van 1/60 seconde.

Wil je echter een foto maken van een bewegend voorwerp, dan moet je kiezen voor een kortere sluitertijd. Welke sluitertijd moet je kiezen bij beweging? Voor een portretfotografie kun je je camera het beste instellen op 1/250 seconde. Personen bewegen nu eenmaal. Wil je een foto maken van een spelend kind, een sporter of een beweeglijk hier, dan kun je je sluitertijd het beste instellen op 1/1000 tot 1/1250 seconde.

Je wilt geen bewegingsonscherpte (van je onderwerp) in de foto. Een rijdende trein met een sluitertijd van 1s Bevriezen of beweging? Je wilt geen bewogen foto omdat je zelf geen vaste hand hebt. Je wilt geen bewogen foto omdat je model beweegt. Toch kan beweging extra dynamiek in je foto brengen en juist erg mooi zijn. Een waterval met een sluitertijd van 30 seconde: het water is een witte waas Dezelfde waterval met een sluitertijd van 1/30 seconde Meer lezen?

Tips voor portretfotografie op reis Tips voor nachtfotografie Bewerken van foto’s voor sociale media Meer dan 50 fotografietips op een rij (AANRADER!)

Waar stel je sluitertijd in?

Inhoudsopgave –

Wat is sluitertijd? Zo kun je de sluitertijd instellen

Vaak is fotografie voor beginners een hele uitdaging, omdat ze de technische instellingen onder de knie moeten krijgen. Wat is sluitertijd bijvoorbeeld, en hoe kun je zelf de sluitertijd instellen? Zelfs met de beste spiegelreflexcamera voor beginners zul je zelf die instellingen moeten tweaken.

Met deze fotografietips wordt dat vast een stuk makkelijker! De sluitertijd bepaalt hoe lang de sensor wordt blootgesteld aan het licht. Hoe langer de sluitertijd, des te meer licht er op de sensor kan vallen. Je kunt een hele korte periode instellen van bijvoorbeeld 1/1000ste seconde, maar het kan ook veel langer, zoals dertig seconden of, in extreme gevallen, zelfs meerdere minuten.

Al die tijd wordt uiteindelijk in één foto verwerkt. Bij situaties met weinig licht, zoals bij nachtfotografie, kun je de sluitertijd gebruiken om een betere belichting te creëren. Je hoeft in dat geval niet de ISO-waarde te verhogen, waardoor je ook geen last krijgt van ruis.

Naast de belichting is de sluitertijd ook van invloed op de bewegingsonscherpte in je foto. Hoe dat werkt, is eigenlijk heel eenvoudig. Stel je fotografeert een man die aan het fietsen is. Bij een lange sluitertijd, van bijvoorbeeld tien seconden, fietst hij aan het einde van de sluitertijd op een andere plek dan aan het begin.

In je foto is dus de volledige verplaatsing van de fietser te zien. De fietser wordt in een waas afgebeeld, terwijl bomen en verkeersborden haarscherp zijn. Die zijn immers in die tien seconden niet verschoven. Bij een heel korte sluitertijd, van bijvoorbeeld 1/500ste seconde, vindt er maar heel weinig beweging plaats.

• De fietser wordt in dat geval dus scherp afgebeeld.
• Die bewegingsonscherpte kun je gebruiken om snelheid te benadrukken.
• Dat werkt ook goed bij statische onderwerpen, zoals wanneer je een van een landschap foto’s wilt maken.
• Met een langere sluitertijd kun je in dit geval de lucht, een rivier of de zee laten vervagen.

Dat zorgt voor veel meer dynamiek in je beeld. De sluitertijd kun je het beste instellen door je camera in de S- of Tv-stand te zetten. In dit geval staat de camera ingesteld op sluitertijdvoorkeuze, waardoor alle andere instellingen, zoals het diafragma en de ISO-waarde, automatisch worden afgesteld op de door jou gekozen sluitertijd.

Hoe stel je je camera scherp?

Van AF naar MF – Automatische scherpstelling ( AF) is in veel situaties een fantastisch hulpmiddel, maar niet altijd. Bijvoorbeeld wanneer er weinig of geen contrast is tussen het onderwerp en de achtergrond, en de autofocus niets kan vinden om zich in vast te bijten.

Of de autofocus blijft hardnekkig scherpstellen op wat twijgjes op de voorgrond, in plaats van op het imposante landschap daarachter. In zo’n geval kun je beter overschakelen naar scherpstelling met de hand. Dat heet MF, van ‘manual focus’. Ten slotte heb je in sommige gevallen domweg geen andere keus.

Met name voor systeemcamera’s zijn spartaans uitgevoerde ‘retro-objectieven’ heel populair. Die zijn vaak niet geschikt voor automatische scherpstelling. Een enkele uitzondering daargelaten, stel je scherp met de scherpstelring rond het objectief. Bij het ene zoomobjectief zit die voor de zoomring, en bij het andere erachter.

• Je zult misschien in het begin weleens misgrijpen.
• Voordat je handmatig gaat scherpstellen, is het ten zeerste aan te raden om je camera en objectief op de M- of MF-stand te zetten.
• Hierdoor wordt eventuele schade aan je camera en objectief voorkomen.
• Bij oudere en/of goedkopere objectieven draait de scherpstelring namelijk soms mee op de AF-stand.

Als de scherpstelring gekoppeld is aan de AF-motor, kun je anders de boel forceren. Overschakelen naar handmatige scherpstelling doe je met een schakelaar op het objectief en/of de body of via een menuoptie. Niet of/of maar en/en Je hoeft niet altijd te kiezen tussen AF en MF. Bij sommige camera-objectiefcombinaties kun je de scherpte handmatig bijstellen met de scherpstelring nadat de autofocus heeft scherpgesteld.

Dan gebruik je autofocus als het ware voor de grote lijn en de scherpstelring voor de finishing touch. Let wel op dat het objectief daarvoor geschikt moet zijn: anders kan er wat kapotgaan! Verder heeft dit alleen zin bij enkelvoudige AF. Als je bij continue AF tegengas geeft, stelt de camera namelijk meteen weer de andere kant op scherp en dan wordt het een partijtje touwtrekken.

Bij sommige camera’s werkt het ook andersom. Als je terwijl de scherpstelling op MF staat op de Back Button Focus-knop drukt die we in het voorgaande stuk hebben besproken, stelt de camera eenmalig automatisch scherp. Handmatig scherpstellen gaat veel makkelijker als je het beeld op het scherm of in de elektronische zoeker uitvergroot. Rob Vercouteren, robski.zoom.nl Canon 5D IV · ISO 3200 · F 1,8 · 20 SEC · 14 MM