Wat is stijl? Volgens het woordenboek is een schrijfstijl de manier waarop de schrijver zijn/haar verhaal vertelt. Dat kan beknopt of omslachtig, eenvoudig of ingewikkeld, concreet of abstract, arrogant of bescheiden, plat of verheven, objectief of subjectief, formeel of informeel, en nog veel meer of-of zijn.

Stijl is je persoonlijke herkenningsmelodie, je allerindividueelste expressie, de hand waaraan je lezer de schrijver herkent. Het is jouw persoonlijkheid geëtst in je schrijfwerk. Je stijl is dus belangrijk. Door veel te lezen, heel veel te lezen. Liefst boeken van veel verschillende schrijvers. Boeken waar je van houdt hebben niet alleen een voor jou aantrekkelijk verhaal, maar ook een schrijfstijl die je aanspreekt.

Probeer dus tijdens het lezen niet alleen van het boek te genieten, maar analyseer ook waarom je de stijl zo fijn vindt.

Welke emoties roept het bij je op? Spreekt de stijl je vooral aan vanwege een rijke, kleurrijke en inventieve woordenschat? Wordt er met woorden en uitdrukkingen gespeeld? Zie als voorbeeld daarvan de kenmerkende columns van Peter Buwalda. Boeit de wijze je waarop de schrijver creatief omgaat met de informatie die hij loslaat? De Engelse thrillerschrijfster Ruth Rendell was een meester in het doseren van informatie. Vind je het leuk als een schrijver zich zo nu en dan rechtstreeks tot de lezer richt? Marion Pauw doet dat bijvoorbeeld in We moeten je iets vertellen. En ook Frank Underwood in de Netflixserie House of Cards wendde zich regelmatig tot de kijkers. Is de stijl barok, bombastisch (op de goede manier), als een bonte feestjurk vol roesjes, grapjes en tierelantijntjes, en vind je dat leuk? Of hou je juist van strak, sober en bondig, geen woord te veel? Hou je ervan als humor wordt ingezet, ook in zware, donkere verhalen, of juist niet? Gulle schaterende humor of subtiele tongue in cheek?

In het begin zul je merken dat je de schrijfstijlen die je aantrekkelijk vindt probeert te imiteren. Daarom moet je niet alleen veel lezen maar ook veel schrijven. Zo ontwikkel je je eigen stijl. Die kan best lijken op die van schrijvers waar je van houdt, maar heeft dan toch jouw eigen, unieke handtekening.

Zoals je in het bovenstaande (niet-complete) lijstje al kunt zien, zijn er diverse elementen die een schrijfstijl maken. Zo heb je de woordkeuze, die naar het formele kan neigen, of hip is, uit jongerentaal bestaat, of zelfverzonnen woorden en uitdrukkingen bevat. (Marten Toonder! Koot en Bie!) Je hebt de diverse vormen van zinsgebruik.

Korte, snelle zinnen die actie en dynamiek beschrijven geven tempo. Lange, meanderende zinnen zijn rustiger. Emoties: die kun je subtiel en terughoudend beschrijven, of rauw, chaotisch, vertwijfeld. Introspectie: zinnen vol overpeinzingen geven inzicht in je personage en kunnen je lezer laten meevoelen – mits goed gedaan, want anders wordt het al snel saai gejeremieer.

1. Tone of voice: speels, ironisch, schurend, sarcastisch, vrolijk, licht, zwaarmoedig, ernstig, treurig, angstaanjagend, somber, dreigend, en ga zo maar door.
2. NB: gebruik die tone of voice ook om je personages herkenbaar te maken met hun spreekstijl.
3. Interactie tussen de personages: lichaamstaal en dialogen in directe of indirecte vorm, en afwisseling tussen direct en indirect.

Een voorbeeld van zo’n indirecte dialoog, uit To Kill A Mocking Bird van Harper Lee: Beeldend: zintuigelijke beschrijvingen van je personages’ uiterlijk en de omgeving: de brem ruiken, zout op je lovers huid proeven, gejammer in de verte horen, de zeewind voelen, spoken zien. Tijdsverloop: vertel je je verhaal chronologisch of zit het vol met flashbacks, vooruitblikken en omzien? Vertelperspectief: objectief of subjectief: je kunt de verteller objectief verslag laten doen van wat er gebeurt en wat er gezegd wordt, maar een subjectieve verteller maakt het intiem. Klein en intiem schrijven of groots en meeslepend. Directheid: zit je dicht op de huid van je personage en of breng je het beschouwend, als van een afstand. Een voorbeeld van dat laatste, uit 100 jaar eenzaamheid, van Gabriel García Márquez: Zorg dat je niet slaafs één bepaalde stijl volgt. Je laten inspireren door schrijvers die je bewondert is uitstekend. En het is ook prima om te proberen hun schrijfstijlen te benaderen. Maar laat het voor je werken als een startpunt naar jouw eigen stijl.

Net als bij muziek en kleding is een eigen schrijfstijl heel persoonlijk en uniek – het maakt jou tot jou. Een goede schrijver herken je aan zijn/haar stijl, nog voordat je de auteursnaam op de kaft hebt gezien. Variatie in de invulling van de diverse stijlelementen maakt je tekst prettiger leesbaar dan als je je strikt aan bijvoorbeeld alleen maar korte zinnen houdt.

En een verhaal dat bol staat van uitgebreide sfeerbeschrijvingen wordt slaapverwekkend vervelend om te lezen. (Ik heb me daar doorheen moeten worstelen bij het lezen van Frankenstein, een typisch 19e-eeuwse roman met overdadige beschrijvingen van extatische vergezichten, en dat deed ik alleen maar omdat ik per se het boek gelezen wilde hebben. Varieer ook in dat waaróver je schrijft: niet alleen maar dialogen, niet alleen maar achtervolgingen, niet alleen maar gesmacht naar een geliefde. Laat de gebeurtenissen op verschillende locaties plaatsvinden en niet altijd op dezelfde plek. NB: dat kán wel – ook dat is een schrijfstijl – maar het is verdomde moeilijk om het boeiend te maken.

1. Laat je stijl altijd bijdragen aan wat je aan je lezer wil overbrengen.
2. Een voorbeeld hiervan is de minutieuze beschrijving van de kleding van de hoofdpersoon en andere personages in American Psycho van Brett Easton Ellis.
3. De schrijver wrijft er nog eens extra in hoe oppervlakkig het yuppenbestaan van de personages is.

Ik wens je veel plezier met stijlvolle schrijfsels! Meer lezen over kwaliteitsverhogers? Zie deze artikelenlijst in het curatieartikel. PS: de podcastaflevering Stijl kun je hier luisteren.

Welke stijl kan een boek hebben?

Wat is een schrijfstijl? – Een schrijfstijl is de manier waarop je schrijft. Schrijf je lange of korte zinnen? Gebruik je zware of lichte woorden? Zijn jouw teksten zelfingenomen of bescheiden, formeel of informeel, hip of traditioneel, omslachtig en ingewikkeld of beknopt en simpel? De schrijfstijl wordt onder andere bepaald door de woordkeuze, de zinsopbouw, de structuur en het tempo.

Wat zijn stijl kenmerken?

Kenmerken – Kenmerken die de schrijfstijl bepalen zijn het gebruik van stijlfiguren, de abstractiegraad, de structuur, de contrasten, de toon, de klemtoon, het standpunt, het tempo en de dialogen.

• Een stijlfiguur is een methode van uitdrukken die verschilt van gewone taal om een effect te bereiken. Beeldspraak benoemt het onderwerp niet, maar vergelijkt.
• Een tekst kan concreet of abstract zijn. Concrete teksten leggen moeilijke woorden uit en gebruiken beelden. Abstracte teksten bevatten veel jargon en begrippen.
• Ook de structuur bepaalt de stijl: een academische tekst is anders dan een literaire. De structuur wordt gevormd door titels en tussentitels die een patroon volgen: inleiding, (met een voorwoord, een probleemstelling, een dankwoord), een reeks hoofdstukken werken die inleiding uit en eindigen met een besluit (een synthese en een suggestie tot verder onderzoek) en bijlagen. Een literaire tekst is doorgaans doorlopend en de auteur zoekt andere ‘kapstokken’ om zijn tekst aan op te hangen.

Wat is de stijl van een tekst?

Stijl – of meer specifiek schrijfstijl – is de manier waarop een schrijver zich uitdrukt. Stijl wordt gekenmerkt door de gebruikte structuur, zinsbouw en woorden van een tekst. Wat een gepaste stijl is, hangt af van de doelgroep, het onderwerp, het genre en het doel van de tekst.

Wat kun je zeggen over de stijl van een boek?

Wat is stijl? Volgens het woordenboek is een schrijfstijl de manier waarop de schrijver zijn/haar verhaal vertelt. Dat kan beknopt of omslachtig, eenvoudig of ingewikkeld, concreet of abstract, arrogant of bescheiden, plat of verheven, objectief of subjectief, formeel of informeel, en nog veel meer of-of zijn.

• Stijl is je persoonlijke herkenningsmelodie, je allerindividueelste expressie, de hand waaraan je lezer de schrijver herkent.
• Het is jouw persoonlijkheid geëtst in je schrijfwerk.
• Je stijl is dus belangrijk.
• Door veel te lezen, heel veel te lezen.
• Liefst boeken van veel verschillende schrijvers.
• Boeken waar je van houdt hebben niet alleen een voor jou aantrekkelijk verhaal, maar ook een schrijfstijl die je aanspreekt.

Probeer dus tijdens het lezen niet alleen van het boek te genieten, maar analyseer ook waarom je de stijl zo fijn vindt.

Welke emoties roept het bij je op? Spreekt de stijl je vooral aan vanwege een rijke, kleurrijke en inventieve woordenschat? Wordt er met woorden en uitdrukkingen gespeeld? Zie als voorbeeld daarvan de kenmerkende columns van Peter Buwalda. Boeit de wijze je waarop de schrijver creatief omgaat met de informatie die hij loslaat? De Engelse thrillerschrijfster Ruth Rendell was een meester in het doseren van informatie. Vind je het leuk als een schrijver zich zo nu en dan rechtstreeks tot de lezer richt? Marion Pauw doet dat bijvoorbeeld in We moeten je iets vertellen. En ook Frank Underwood in de Netflixserie House of Cards wendde zich regelmatig tot de kijkers. Is de stijl barok, bombastisch (op de goede manier), als een bonte feestjurk vol roesjes, grapjes en tierelantijntjes, en vind je dat leuk? Of hou je juist van strak, sober en bondig, geen woord te veel? Hou je ervan als humor wordt ingezet, ook in zware, donkere verhalen, of juist niet? Gulle schaterende humor of subtiele tongue in cheek?

In het begin zul je merken dat je de schrijfstijlen die je aantrekkelijk vindt probeert te imiteren. Daarom moet je niet alleen veel lezen maar ook veel schrijven. Zo ontwikkel je je eigen stijl. Die kan best lijken op die van schrijvers waar je van houdt, maar heeft dan toch jouw eigen, unieke handtekening.

Zoals je in het bovenstaande (niet-complete) lijstje al kunt zien, zijn er diverse elementen die een schrijfstijl maken. Zo heb je de woordkeuze, die naar het formele kan neigen, of hip is, uit jongerentaal bestaat, of zelfverzonnen woorden en uitdrukkingen bevat. (Marten Toonder! Koot en Bie!) Je hebt de diverse vormen van zinsgebruik.

Korte, snelle zinnen die actie en dynamiek beschrijven geven tempo. Lange, meanderende zinnen zijn rustiger. Emoties: die kun je subtiel en terughoudend beschrijven, of rauw, chaotisch, vertwijfeld. Introspectie: zinnen vol overpeinzingen geven inzicht in je personage en kunnen je lezer laten meevoelen – mits goed gedaan, want anders wordt het al snel saai gejeremieer.

• Tone of voice: speels, ironisch, schurend, sarcastisch, vrolijk, licht, zwaarmoedig, ernstig, treurig, angstaanjagend, somber, dreigend, en ga zo maar door.
• NB: gebruik die tone of voice ook om je personages herkenbaar te maken met hun spreekstijl.
• Interactie tussen de personages: lichaamstaal en dialogen in directe of indirecte vorm, en afwisseling tussen direct en indirect.

Een voorbeeld van zo’n indirecte dialoog, uit To Kill A Mocking Bird van Harper Lee: Beeldend: zintuigelijke beschrijvingen van je personages’ uiterlijk en de omgeving: de brem ruiken, zout op je lovers huid proeven, gejammer in de verte horen, de zeewind voelen, spoken zien. Tijdsverloop: vertel je je verhaal chronologisch of zit het vol met flashbacks, vooruitblikken en omzien? Vertelperspectief: objectief of subjectief: je kunt de verteller objectief verslag laten doen van wat er gebeurt en wat er gezegd wordt, maar een subjectieve verteller maakt het intiem. Klein en intiem schrijven of groots en meeslepend. Directheid: zit je dicht op de huid van je personage en of breng je het beschouwend, als van een afstand. Een voorbeeld van dat laatste, uit 100 jaar eenzaamheid, van Gabriel García Márquez: Zorg dat je niet slaafs één bepaalde stijl volgt. Je laten inspireren door schrijvers die je bewondert is uitstekend. En het is ook prima om te proberen hun schrijfstijlen te benaderen. Maar laat het voor je werken als een startpunt naar jouw eigen stijl.

Net als bij muziek en kleding is een eigen schrijfstijl heel persoonlijk en uniek – het maakt jou tot jou. Een goede schrijver herken je aan zijn/haar stijl, nog voordat je de auteursnaam op de kaft hebt gezien. Variatie in de invulling van de diverse stijlelementen maakt je tekst prettiger leesbaar dan als je je strikt aan bijvoorbeeld alleen maar korte zinnen houdt.

En een verhaal dat bol staat van uitgebreide sfeerbeschrijvingen wordt slaapverwekkend vervelend om te lezen. (Ik heb me daar doorheen moeten worstelen bij het lezen van Frankenstein, een typisch 19e-eeuwse roman met overdadige beschrijvingen van extatische vergezichten, en dat deed ik alleen maar omdat ik per se het boek gelezen wilde hebben. Varieer ook in dat waaróver je schrijft: niet alleen maar dialogen, niet alleen maar achtervolgingen, niet alleen maar gesmacht naar een geliefde. Laat de gebeurtenissen op verschillende locaties plaatsvinden en niet altijd op dezelfde plek. NB: dat kán wel – ook dat is een schrijfstijl – maar het is verdomde moeilijk om het boeiend te maken.

Laat je stijl altijd bijdragen aan wat je aan je lezer wil overbrengen. Een voorbeeld hiervan is de minutieuze beschrijving van de kleding van de hoofdpersoon en andere personages in American Psycho van Brett Easton Ellis. De schrijver wrijft er nog eens extra in hoe oppervlakkig het yuppenbestaan van de personages is.

Ik wens je veel plezier met stijlvolle schrijfsels! Meer lezen over kwaliteitsverhogers? Zie deze artikelenlijst in het curatieartikel. PS: de podcastaflevering Stijl kun je hier luisteren.

Wat is mijn schrijfstijl?

Je schrijfstijl dat is de stijl die je gebruikt in jouw teksten. Je kunt een persoonlijke of een afstandelijke schrijfstijl hebben. Je kunt een langdradige of pakkende schrijfstijl hebben. En je kunt een complexe of eenvoudige schrijfstijl hebben.

Wat is directe schrijfstijl?

Directe rede is de letterlijke weergave van iemands woorden in een tekst. Zinnen in de directe rede staan doorgaans tussen aanhalingstekens. Ze zei kwaad: ‘Ik denk dat ik dan maar eens opstap!’

Waar staat De Stijl voor?

De Stijl – Wikipedia Dit artikel gaat over de kunstbeweging. Voor het album van The White Stripes, zie, De Stijl Omslag 5e jaargang, nummer 4 Genre kunst Doelgroep(en) kunstenaars Frequentie maandelijks Oplage 120-300 Formaat 26 × 19,5 cm (jaargang 1-3), 21 × 26 cm (jaargang 4-8) Eerste editie oktober 1917 Laatste editie januari 1932 Land(en) Nederland, Duitsland, Frankrijk Hoofdredacteur Uitgeverij(en) C. Harm Tiepen, Delft (jaargang 1), De Stijl, Leiden/Den Haag (jaargang 2-8)

Portaal

De Stijl is een, vernoemd naar het in in opgerichte tijdschrift De Stijl, De belangrijkste leden van De Stijl waren,,,,,,,, en, De Stijl is vooral een project van kunstenaar en publicist Theo van Doesburg, de zelfbenoemde oprichter, en van De Stijl,

1. De leden van De Stijl streefden naar een radicale hervorming van de kunst, die gelijke tred hield met de technische, wetenschappelijke en sociale veranderingen in de wereld.
2. Deze hervorming bestond uit het gebruik van een minimum aan kleuren (, gecombineerd met zwart, wit en grijs) en een zo eenvoudig mogelijke vormgeving (bij voorkeur volgens het stelsel).

Hoewel er van het tijdschrift De Stijl nooit meer dan 300 exemplaren verkocht werden, had het een grote invloed op de kunst in Nederland en daarbuiten. Internationaal is De Stijl beter bekend onder de naam neoplasticisme of waarbij het vanaf de jaren 30 een centrale rol in de Europese speelde.

Wat is de definitie van stijl?

Samenstelling van artistieke elementen die samen een manier van uitdrukken vormen die kenmerkend is voor een bepaalde periode, een bepaald volk of individu.

Wat was het doel van De Stijl?

home doneren?		discl. /, lid NVJ
A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z Toets een onderwerp in het zoekboxje, of klik op n van de letters A.Z hierboven.I.v.m. migratie van de site-host kan het zijn dat de site n keer ca.1 uur niet beschikbaar is t/m 7 juli.

/td>

de stijl Stijl, De (1917-1932) Tijdens de Eerste Wereldoorlog ontstond het kunstenaarsverbond De Stijl, met Theo van Doesburg als bekendste oprichter. Doel was het vinden van kunstvormen die men baseerde op eeuwig geldende en onveranderlijke wetten in het heelal. In de alledaagse werkelijkheid kwamen die universele waarden verwrongen terug.

Taboe waren de toevallige en onregelmatige vormen van de natuur. De Stijl was daarmee een reactie op de Jugendstil, De Stijl is een kunst- en architectuur stroming ( bouwstijl ) die zich, als kubisme -stroming plus praktijk in de bouw, kenmerkt door: – een abstracte en geometrische vormgeving, dus vlakken, rechte lijnen en rechte hoeken (kubistisch) – de structuur van de materialen moest niet herkenbaar zijn ( dematerialisering ) – het kleurgebruik bestaat uit de primaire kleuren, zwart, wit en grijs,

De groep architecten en kunstenaars waaronder Piet Mondriaan en Theo van Doesburg brachten van 1917 tot en 1928 het tijdschrift De Stijl uit. Voor bijvoorbeeld Mondriaan was duidelijk dat de “hogere werkelijkheid” alleen te verbeelden was in rechte lijnen en hoeken, de primaire kleuren geel, rood en blauw en de niet-kleuren wit, grijs en zwart (nieuwe beelding en neoplasticisme).

1. Bij Van Doesburg speelde het elementarisme mee, en de schuine lijn,
2. De architecten hadden het lastiger.
3. Een gebouw had immers een praktisch en dus aards karakter.
4. Van Doesburg stelde dat de architectuur zich ontwikkelt uit de elementen van de bouw, de bindende elementen: – functie, massa, vlak, tijd, ruimte, licht, kleur, materiaal enz.

– de wand doorbreken en onderscheid tussen binnen en buiten opheffen (bijvoorbeeld door hoekramen en door n kleur te gebruiken voor binnen en buiten). Architectuur moest in de ogen van De Stijl zijn: – economisch – functioneel – zich ontwikkelen uit praktische eisen, Villa Henny in Zeist (Bosch en Duin, voorheen Huis ter Heide, 1915) is een vroeg voorbeeld van een strakke vormgeving voor woningen. Architect Robert van ‘t Hoff ontwierp het moderne woonhuis in opdracht van de zakenman A.B. Henny en liet zich inspireren door het Prairiehuis van Frank Lloyd Wright. Het Rietveld-Schrderhuis in Utrecht (1924) laat zien hoe Gerrit Rietveld het probleem oploste: hij ontkende als het ware de individuele kenmerken van het baksteen, staal, hout door het te schilderen in de universele kleuren van De Stijl. Specifieke kenmerken van het Rietveld-Schrderhuis: – nadruk lijnen en scherpe platte vlakken – stalen kolommen, metselwerk en houten vloeren – schuifwanden – hoekramen, Rietvelds stoel rood-en-blauw (ontwerp 1918) en de zig-zag-stoel (ontwerp 1932) zijn kenmerkend voor De Stijl. Deze stoelen zijn, met veel andere design-meubels, verkrijgbaar bij o.m. Cassina (of kijk eens op Gispen ). De filosofie dat kunst en leven n kunnen worden, staat centraal in het programma van De Stijl. Van Doesburg was de initiator en promotor. De architecten werden in de beginperiode vooral benvloed door het werk van H.P. Berlage en F.L. Wright. Van Doesburg had al vroeg contact met J. Wils en met J.J.P. Oud. Ook de architect C. van Eesteren was een prominent lid van De Stijl. Ook na de Tweede Wereldoorlog waren de kenmerken van De Stijl een belangrijke inspiratiebron voor diverse architecten. Voorbeelden van De Stijl, Verg. Bauhaus, Nieuwe Haagse School, Constructivisme, High-Tech,

Wat is een ander woord voor stijl?

Wat is een ander woord voor stijl? – Andere woorden voor stijl zijn aanpak, genre, leefwijze, levensstijl, levenswijze, manier van leven, paraplubak, poot, rek, schrijftrant, spijl, staander, tralie en wijze.

Wie heeft De Stijl gemaakt?

Theo van Doesburg was een Nederlandse schilder, dichter en architect. Hij is samen met Piet Mondriaan bekend geworden met de kunstbeweging ‘De Stijl’.

Waarom actieve schrijfstijl?

Waarom is actief schrijven aantrekkelijker? – Actieve zinnen zijn prettiger om te lezen dan passieve zinnen, omdat ze directer zijn. Je hoeft er als lezer minder bij na te denken: je ziet meteen een beeld voor je van wat de schrijver bedoelt. Ook komen er in actieve zinnen meer mensen voor, wat voor levendigheid zorgt.

In passieve zinnen verschuiven de handelende personen vaak naar de achtergrond, of ze verdwijnen helemaal. Er wordt een propje naar de lerares gegooid. Wie heeft het propje gegooid? Dat blijft in nu onduidelijk. De zin wordt vager, en er zit geen handelende persoon in. Daardoor wordt de zin ook minder aantrekkelijk.

Het is altijd leuker om over mensen te lezen dan over dingen of vage begrippen. Hoe zorg je er nu voor dat je actief schrijft? Dat is vooral een kwestie van teruggaan naar de basis van wat je wilt zeggen. Als je onderstaande vier tips in je achterhoofd houdt, is het niet moeilijk.

Wat is mijn schrijfstijl?

Je schrijfstijl dat is de stijl die je gebruikt in jouw teksten. Je kunt een persoonlijke of een afstandelijke schrijfstijl hebben. Je kunt een langdradige of pakkende schrijfstijl hebben. En je kunt een complexe of eenvoudige schrijfstijl hebben.

Wat is een actieve schrijfstijl?

Gebruik een actieve schrijfstijl Bij een actieve voert het onderwerp van de zin een handeling uit terwijl in een passieve zin het onderwerp de handeling ondergaat. Dit klinkt misschien ingewikkeld maar gelukkig valt het reuze mee.

Zie het volgende voorbeeld: ” Jan schrijft een sollicitatiebrief” Het onderwerp (Jan) voert de handeling uit (actief). ” De sollicitatiebrief is door Jan geschreven” Het onderwerp (de sollicitatiebrief) heeft de handeling ondergaan (passief).

De eerste zin loopt lekkerder omdat de wijze van schrijven actief is. Het maakt je tekst levendiger en persoonlijker.

Wat is de betekenis van stijl?

Samenstelling van artistieke elementen die samen een manier van uitdrukken vormen die kenmerkend is voor een bepaalde periode, een bepaald volk of individu.