Een verhaal kan vanuit verschillende perspectieven verteld worden. – Wil je weten wat de verschillende vertelsituaties zijn die voor kunnen komen? Mr Chadd legt het je uit! Waarom is het belangrijk? Het perspectief is het standpunt van waaruit je als lezer alle gebeurtenissen ziet. Het is belangrijk om te weten bij wie het perspectief ligt om gebeurtenissen op juiste waarde te kunnen schatten. De manier waarop gebeurtenissen beschreven worden hangt namelijk sterk af van het vertelperspectief.

Wat is hij perspectief?

Rol –

Gewone gebruikerPluslidModerator

Thérèse 7 oktober 2011 – 10:20 Bij een hij / zij perspectief ga je als verteller uit van het perspectief van één hij of zij – je vertelt dan het hele verhaal vanuit die ene persoon. Het hij / zij perspectief wordt ook wel het verhulde ik-perspectief genoemd.

Hoe herken je een vertelperspectief?

Hoe herken je een vertelperspectief? – Nadeel van de ik-verteller – Je wordt beperkt in je vertelling. Het kan eentonig worden om alles vanuit het hoofd van één persoon te beschrijven. Ook moet je kunstgrepen uit halen om de lezer informatie te geven die de hoofdpersoon niet kan weten.

• Bij een personaal vertelperspectief is de verteller onzichtbaar.
• Je hebt als lezer het idee dat het verhaal zichzelf vertelt, omdat het is geschreven in de derde persoon, dus vanuit het hij- of zij-perspectief.
• Lezers komen alleen te weten komt wat de hoofdpersoon ziet, hoort en denkt.
• Ze kunnen niet in de hoofden van andere personages kijken.

Een goed voorbeeld is De avonden van Gerard Reve. Als lezer zit je het hele boek in het hoofd van Frits van Egters. Het was nog donker, toen in de vroege morgen van de twee en twintigste December 1946 in onze stad, op de eerste verdieping van het huis Schilderskade 66, de held van deze geschiedenis, Frits van Egters, ontwaakte.

Hij keek op zijn lichtgevend horloge, dat aan een spijker hing. ‘Kwart voor zes,’ mompelde hij, ‘het is nog nacht.’ Hij wreef zich in het gezicht. ‘Wat een ellendige droom,’ dacht hij. ‘Waar ging het over?’ Langzaam kon hij zich de inhoud te binnen brengen. Hij had gedroomd, dat de huiskamer vol bezoek was.

‘Het wordt dit weekeind goed weer,’ zei iemand. Op hetzelfde ogenblik kwam een man met een bolhoed binnen. Niemand lette op hem en hij werd door niemand begroet, maar Frits bekeek hem scherp. Opeens viel de bezoeker met een zware bons op de grond. ‘Was dat alles?’ dacht hij.

Waarom verschillende perspectieven?

Ingraven in je mening helpt niet. – Maatschappelijke debatten lijken vaker hoog op te lopen. Partijen lijken soms in verschillende ‘werkelijkheden’ te leven die elkaar niet goed meer kunnen horen. Het lijkt erop dat zij hun visies op elkaar af blijven vuren, alsof de andere visie het probleem is.

• De media en diverse partijen spinnen daar soms garen bij, maar helpen ze ook? Wij dachten, wat nu als dit nu het probleem zelf was, dat vast blijven houden aan de eigen mening? Één perspectief aan tafel leidt tot tunnelvisie.
• Het perspectief laat één kant zien terwijl dingen meerdere kanten hebben.
• Meerdere, liefst diverse, perspectieven geven een completer beeld en vullen elkaar zodoende aan.

Ze zijn dus essentieel om geen zaken over het hoofd te zien. We proberen dat hieronder uit te leggen.

Wat zijn pedagogische perspectieven?

Het pedagogisch perspectief Je bekommert je idea- liter om zijn welzijn en psychosociale ontwikkeling. Daarbij heb je aandacht voor zijn biografie en sociale omgeving, zelfinzicht, zelfwaardering, beeld en inzicht in de wereld, ontwikkelingswensen en idealen.

Hoe herken je een vertelperspectief?

Hoe herken je een vertelperspectief? – Nadeel van de ik-verteller – Je wordt beperkt in je vertelling. Het kan eentonig worden om alles vanuit het hoofd van één persoon te beschrijven. Ook moet je kunstgrepen uit halen om de lezer informatie te geven die de hoofdpersoon niet kan weten.

• Bij een personaal vertelperspectief is de verteller onzichtbaar.
• Je hebt als lezer het idee dat het verhaal zichzelf vertelt, omdat het is geschreven in de derde persoon, dus vanuit het hij- of zij-perspectief.
• Lezers komen alleen te weten komt wat de hoofdpersoon ziet, hoort en denkt.
• Ze kunnen niet in de hoofden van andere personages kijken.

Een goed voorbeeld is De avonden van Gerard Reve. Als lezer zit je het hele boek in het hoofd van Frits van Egters. Het was nog donker, toen in de vroege morgen van de twee en twintigste December 1946 in onze stad, op de eerste verdieping van het huis Schilderskade 66, de held van deze geschiedenis, Frits van Egters, ontwaakte.

Hij keek op zijn lichtgevend horloge, dat aan een spijker hing. ‘Kwart voor zes,’ mompelde hij, ‘het is nog nacht.’ Hij wreef zich in het gezicht. ‘Wat een ellendige droom,’ dacht hij. ‘Waar ging het over?’ Langzaam kon hij zich de inhoud te binnen brengen. Hij had gedroomd, dat de huiskamer vol bezoek was.

‘Het wordt dit weekeind goed weer,’ zei iemand. Op hetzelfde ogenblik kwam een man met een bolhoed binnen. Niemand lette op hem en hij werd door niemand begroet, maar Frits bekeek hem scherp. Opeens viel de bezoeker met een zware bons op de grond. ‘Was dat alles?’ dacht hij.